مطالب توسط مدیر موسسه

بیماری عروق محیطی (PAD) چیست؟ و چه علاثمی دارد

بیماری عروق محیطی در سالمندان

معرفی بیماری رگ های محیطی در سالمندان

بیماری­های قلبی، اولین و مهمترین عامل مرگ و ناتوانی در دنیا به شمار می روند. این بیماری ها انواع مختلفی دارند و به طور کلی به سه دسته اصلی «بیماری عروق کرونری قلب»، «بیماری عروق مغز» و «بیماری عروق محیطی» تقسیم بندی می شوند. متأسفانه این بیماری­ها در میان سالمندان شیوع بیشتری دارند.

 از این رو لازم است افرادی که پدر یا مادر سالخورده در منزل دارند و یا افرادی که وظیفه انجام خدمات پرستاری سالمند در منزل را بر عهده می گیرند، اطلاعاتی در این زمینه به دست آورند. در این مطلب قصد داریم به بررسی بیماری عروق محیطی که از جمله بیماری­‌های قلبی شایع اما کمتر شناخته شده است بپردازیم.

عروق محیطی چیست و در کجا قرار دارد؟

بیماری رگ های محیطی در سالمندان

عروق خونی، لوله های باریکی هستند که در تمام نقاط بدن وجود دارند و وظیفه آنها خون رسانی به اعضا و ارگان های مختلف بدن می باشد. به رگ­هایی که در خارج از مغز و قلب قرار گرفته اند عروق محیطی گفته می شود. این رگ­ها خون حاوی اکسیژن تازه و مواد غذایی را به تمام قسمت های بدن از سر و گردن و دست و پا گرفته تا اعضا و احشای داخلی مانند شکم و کلیه ها و روده و… می رسانند و با تغذیه آنها سبب شادابی و ادامه حیاتشان می شوند.

بیماری شریان های حیاطی چه زمانی ایجاد می شود؟

رگ های محیطی چه زمانی ایجاد می شود؟

نام دیگر این بیماری شریان های محیطی است (PVD) و زمانی ایجاد می شود که یک یا چند عروق محیطی دچار آسیب شده و عمل خون رسانی به یکی از ارگان های بدن مانند دست یا پا به درستی انجام نپذیرد. بر اساس نوع آسیبی که به رگ وارد شده است، بیماری به دو نوع کلی تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

1. عضوی

چنانچه رگ های محیطی به هر دلیلی دچار تغییرات ساختاری شده باشند بدون شک در خون رسانی آنها اختلالی ایجاد خواهد شد. این آسیب های فیزیکی می توانند شامل آسیب های بافتی، التهاب دیواره رگ ها و.. باشند. بیماری سرخرگ های محیطی (PAD) که در اثر رسوب چربی در دیواره داخلی رگ ها ایجاد می شود از جمله این نوع به شمار می رود.

2. عملکردی

در این نوع از بیماری، ساختار رگ ها آسیبی ندیده اند و به نظر می رسد آنها از نظر فیزیکی سالم هستند. اما واقعیت این است که به دلیل اسپاسم رگ یا عواملی از این قبیل، خون رسانی به عضو محدود شده است. بیماری رینود که در اثر استرس عاطفی، مصرف دخانیات و یا هوای سرد پدید می آید جزو این دسته از بیماری عروق محیطی به شمار می روند.

بیماری سرخرگ های محیطی (PAD) را بیشتر بشناسیم؛

سرخرگ های محیطی PAD

شایع ترین علت گرفتگی رگ ها و اختلال در خون رسانی، ایجاد پلاک هایی در دیواره داخلی آنهاست که به دلیل رسوب چربی یا مواد دیگر اتفاق می افتد. این پدیده آترواسکلروز نام دارد و چنانچه عروق کرونری قلب را درگیر کند با نام بیماری سرخرگ های کرونری شناخته می شود. و اگر رگ های تغذیه کننده مغز دچار این اختلال گردند، گفته می شود فرد دچار بیماری سرخرگ کاروتید یا آترواسکلروز مغزی شده است. 

اما اگر آترواسکلروز، شریان های محیطی بدن را درگیر نماید بیماری عروق محیطی (PAD) بروز پیدا می کند. این بیماری عمدتا عروق محیطی مربوط به ساق پا، دست ها، معده و یا کلیه ها را درگیر می کند و چنانچه به موقع شناسایی و درمان نشود می تواند بسیار خطرآفرین باشد.

بیماری سرخرگ های محیطی تا چه حد خطرناک است؟

بیماری سرخرگ های محیطی تا چه حد خطرناک است؟

انسدادی که در سرخرگ های محیطی ایجاد شده است مانع از رسیدن خون تازه به عضو می شود. بدون شک این حالت خطرناک است. چرا که هیچ کدام از ارگان های بدن بدون اتصال به دستگاه گردش خون قادر به ادامه فعالیت و حیات خود نخواهند بود. این امر می تواند در نهایت منجر به بیماری قانقاریا و قطع اندام گردد. 

از سوی دیگر، احتمال دارد بیماری سرخرگ های محیطی زنگ هشداری برای گرفتگی سرخرگ های مرکزی و بیماری عروق کرونری یا آترواسکلروز مغزی باشد. در واقع ممکن است رسوب چربی در سرخرگ های مرکزی نیز ایجاد شده و منجر به حوادث خطرناک مانند سکته قلبی، سکته مغزی و حمله قلبی گردد.

علائم بیماری عروق محیطی

علائم بیماری رگ های محیطی

علائمی که بیماری عروق محیطی در بدن ایجاد می کنند بسته به شرایط جسمانی فرد و میزان پیشرفت بیماری متفاوت است. ممکن است در ابتدا هیچ گونه علامتی وجود نداشته باشد. یا با بروز نشانه هایی چون درد دست و پا همراه باشد که فرد دلیل آن را افزایش سن و پیری قلمداد کرده و نسبت به آنها بی توجه باشد. 

اما به طور کلی موارد زیر برخی از علائمی هستند که می توانند خبر از این بیماری می دهد. البته توجه داشته باشید که همه علائم در یک فرد ظاهر نمی شود.

  • لنگش و گرفتگی پا به دلیل محدودیت خون رسانی
  • احساس خستگی و کوفتگی عضو
  • سرد بودن یک پا نسبت به پای دیگر
  • بالا رفتن ناگهانی فشار خون و دشوار بودن کنترل آن که در اثر گرفتگی سرخرگ های کلیه عارض می شود.
  • اختلال در عملکرد کلیه و نارسایی کلیه
  • کند بودن رشد ناخن ها
  • به وجود آمدن زخم در قسمت های مختلف پا که به راحتی خوب نمی شود.
  • ضربان نامنظم قلب
  • نبض ضعیف و ضربان ضعیف در کف پا
  • کم شدن موی پاها و درخشان شدن پوست آن
  • اختلال نعوظ در مردان

عوامل ایجاد کننده و تشدید کننده بیمازی عروق محیطی

ایجاد کننده و تشدید کننده بیماری رگ های محیطی

افزایش سن یک فرآیند طبیعی است و ممکن است ارگان های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد. دوران سالمندی ممکن است با بروز بیماری های مختلف همچون بیماری های اسکلتی، دیابت، فشار خون و چربی خون بالا و بسیاری از مشکلات دیگر همراه باشد. از سویی خواه و ناخواه رژیم غذایی فرد نیز دستخوش تغییراتی می شود. سالمند ناچار است داروهایی را مصرف کند و همچنین تحرک او نیز کاهش می یابد.

همه این عوامل می توانند دلیلی بر ایجاد تغییرات در عروق خونی شوند. ممکن است آنها دچار انسداد گردند و پلاک هایی در درون آنها ایجاد شود. بنابراین افزایش سن، و تغییر در عادات و شیوه زندگی فرد، خود می تواند عامل بروز بیماری باشد. اما عوامل دیگری نیز وجود دارند که می توانند در ایجاد و تشدید این بیماری مؤثر باشند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی
  • مصرف سیگار
  • فشار خون بالا
  • چربی خون بالا
  • دیابت
  • چاقی و اضافه وزن
  • کم تحرکی

چه کنیم تا در دوران سالمندی به بیماری عروق محیطی دچار نشویم؟

روش تشخیص کمبود چربی در بدن

با برخی از علل ایجاد کننده بیماری این بیماری آشنا شدید. احتمالا حالا می دانید برای آنکه در دوران پیری گرفتار این بیماری نشوید چه کارهایی می توانید بکنید. از سویی، شما می توانید با رعایت نکاتی از سالمندان خود نیز مراقبت نمایید. به نکات زیر توجه کنید و آنها را در زندگی خود و اعضای سالمند خانواده به کار بگیرید.

  • از استعمال دخانیات خودداری کنید.
  • فشار خون خود را کنترل کنید و در صورت ابتلا به بیماری فشار خون بالا حتما به پزشک مراجعه کرده و توصیه های لازم را رعایت کنید.
  • اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید، آن را کنترل کنید. تجمع دیابت و بیماری های قلبی خطرناک است.
  • به طور منظم مورد چک آپ قرار گرفته و از میزان چربی خون خود آگاه باشید. افزایش چربی خون، علی الخصوص کلسترول بد و تری گلیسرید می تواند موجب رسوب چربی در دیواره داخلی سرخرگ ها شود.
  • ورزش کنید و وزن خود را در حد نرمال نگه دارید.
  • اگر مدام از غذاهای پرچرب و فست فودی استفاده می کنید رژیم غذایی خود را اصلاح کنید.

تشخیص بیماری عروق محیطی

تشخیص بیماری شریان‌های محیطی

اگر علائم بیماری عروق محیطی را در سالمند مشاهده کرده و یا پرستار سالمند در منزل، شما را از بروز چنین علائمی در فرد آگاه ساخت به سرعت از یک متخصص امر کمک بگیرید. پزشک می تواند با انجام معاینات فیزیکی، بررسی سابقه پزشکی و تست ABI متوجه این بیماری شود. ممکن است جهت اطمینان بیشتر، از روش های دیگری همچون آزمایش خون، سی تی اسکن، سونوگرافی داپلر و آنژیوگرافی نیز استفاده کند.

درمان بیماری عروقی محیطی

آنژیوپلاستی

شیوه درمان بیماری عروق محیطی طبق نظر پزشک و با توجه به شرایط بیمار تعیین می شود. تغییر شیوه زندگی و کنترل بیماری های زمینه ساز تا حد زیادی می توانند مؤثر باشند. اما ممکن است پزشک علاوه بر ارائه توصیه های لازم در جهت تغییر رژیم غذایی و فعالیت های بدنی و همچنین کنترل سایر بیماری های زمینه ساز، داروهایی را نیز تجویز کند. 

داروهای ضد پلاکتی، داروهای افزایش مسافت قابل قدم زدن و استاتین ها (جهت کاهش کلسترول خون) از جمله داروهای مؤثر جهت درمان و بهبودی این بیماری می باشند. در مواردی که به کارگیری روش های مذکور کارساز نیستند، انجام عمل جراحی پیشنهاد می شود. عمل ممکن است به یکی از شیوه های زیر انجام شود:

آنژیوپلاستی: یک جراحی بسته است که با فرستادن یک لوله به داخل سرخرگ، انسداد آن را برطرف می کنند.

 جراحی بای پس: زمانی انجام می شود که طول زیادی از مسیر سرخرگ مسدود شده است و قابل باز کردن از طریق آنژیوپلاستی نمی باشد. در این روش، برای درمان از سرخرگ مصنوعی یا سیاهرگی از سایر نقاط بدن استفاده می شود



بیماری های مقاربتی در سالمندان + (علائم ابتلا و روش های درمان)

بیماری های مقاربتی در سالمندان

بیماری های مقاربتی در سالمندان

درصد قابل توجهی از جمعیت جهان را سالمندان تشکیل می دهند. معمولا انسان با ورود به این دوره از زندگی خود دچار تحلیل قوای جسمی و عقلی می شود. به همین دلیل اغلب افراد فکر می کنند ورود به دوران پیری به معنای از دست دادن قوای جنسی و رفع این نیاز طبیعی می باشد. در حالی که اصلا چنین نیست و شواهد نشان می دهد که حدود ۸۰ درصد مردان و ۶۵ درصد از زنان سالمند همچنان از نظر جنسی فعال هستند. بنابراین یکی از مسائل مهمی که مطرح می شود پرداختن به سلامت جنسی سالمندان و پیشگیری از ابتلای ایشان به بیماری های مقاربتی می باشد. چنانچه از خدمات پرستاری سالمند در منزل استفاده می کنید می توانید از پرستار درخواست کنید تمام اطلاعات لازم در این زمینه را به سالمندان ارائه دهند. در ادامه مهمترین بیماری های مقاربتی و راه های پیشگیری از آنها را برای شما بیان می کنیم.

بیماری مقاربتی چیست و چگونه فرد را مبتلا می سازد؟

بیماری مقاربتی چیست و چگونه فرد را مبتلا می سازد؟

«بیماری­های مقاربتی» یا «بیماری­های آمیزشی» و یا «عفونت­های مقاربتی»، به آن دسته از بیماری­هایی گفته می شود که از طریق تماس جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شوند. این بیماری­ها انواع متعددی دارند و ممکن است از راه های مختلفی در فرد ایجاد شوند. برای مثال فرد مبتلا می تواند عامل عفونتی را از طریق ترشحات واژن، مایع منی، زخم و یا خونی که در هنگام مقاربت حاصل می شود منتقل نماید. روش دیگر انتقال چنین بیماری­هایی استفاده از سوزن های آلوده و مشترک است که معمولا توسط معتادان تزریقی صورت می گیرد. بیماری مقاربتی همچنین ممکن است در هنگام زایمان یا شیردهی از مادر به نوزاد منتقل شود. برخی از این بیماری­ها دارای علامت بوده و به راحتی قابل تشخیص هستند. در حالی که برخی دیگر تا مدت ها به صورت نهفته و بدون علامت باقی می مانند اما به راحتی می توانند به فرد دیگر منتقل شوند.

نیمی از مبتلایان به بیماری­های مقاربتی را افراد بین ۱۵ تا ۲۵ سال تشکیل می دهند. زنان بیش از مردان در خطر ابتلا قرار دارند و گفته می شود حدود ۲۵ درصد از زنان (یعنی از هر چهار زن یک زن) حداقل به یکی از این بیماری­ها دچار است. اما متأسفانه این بیماری­ها در میان سالمندان نیز رو به افزایش هستند و سلامتی آنها را نیز تهدید می کنند.

آیا بیماری های مقاربتی سلامت انسان را به خطر می اندازند؟

آیا بیماری های مقاربتی سلامت انسان را به خطر می اندازند؟

بدون شک هر یک از عفونت­های مقاربتی می توانند مشکلات مختلفی را برای فرد به دنبال داشته باشند. درد ناحیه تناسلی، خارش، سوزش در هنگام ادرار، مشاهده زخم های دردناک در ناحیه تناسلی و گاها تب، بی حالی و خستگی و ده ها مورد دیگر جزو این مشکلات به شمار می روند.  اما مسئله مهم این است که چنانچه این بیماری­ها مورد بی اعتنایی واقع شده و به سرعت درمان نشوند ممکن است به مرور زمان عوارض و مشکلات بزرگتری را به وجود آورند. عفونت در ناحیه لگن، بروز انواع سرطان ها، مشکلات بارداری و یا از دست دادن توانایی باروری، انتشار عفونت به سایر اعضای بدن و حتی مرگ از جمله عوارض مهمی هستند که ممکن است به دنبال بیماری­های مقاربتی مختلف به وجود آیند.

معرفی چند نمونه از بیماری های مقاربتی شایع در سالمندان

چند نمونه از بیماری های مقاربتی در سالمندان

تاکنون بیش از بیست و پنج نوع بیماری مقاربتی شناخته شده است. این بیماری ها در اثر عواملی چون باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ ها به وجود می آیند. در زیر چند نمونه از آنها را برای شما معرفی می کنیم.

1 - کلامیدیا

بیماری کلامیدیا

کلامیدیا یکی از شایع ترین بیماری­های مقاربتی است که عامل باکتریایی دارد و توسط باکتری­ ای به نام کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید. علائم این بیماری معمولا برای چند هفته پنهان می ماند. پس از چند هفته ممکن است نشانه­هایی چون سوزش ادرار و ترشحات واژن در زنان و مردان و تورم و درد یک یا هر دو بیضه در مردان آشکار شوند.

2 - تبخال تناسلی

تبخال تناسلی

تبخال های تناسلی که نوعی بیماری عفونی آمیزشی هستند در اثر عامل ویروسی به نام هرپس سیمپلکس ایجاد می شوند. این تبخال ها در ناحیه تناسلی به وجود می آیند. روند بیماری به این شکل است که ابتدا خود را به صورت قرمزی ناحیه آشکار می سازد. سپس تاول هایی ظاهر می شوند و در نهایت ممکن است این تاول ها پاره شده و ترشحاتی از دورن آنها خارج شود. در اثر پاره شدن این تاول ها زخم هایی نیز به وجود می آیند که ممکن است تا مدت ها از بین نروند. این زخم­ها گاها بسیار دردناک هستند. سوزش ادرار، خارش و احساس ناراحتی در ناحیه تناسلی از جمله علائم اولیه این بیماری هستند که باید به سرعت در صدد شناسایی و رفع آن برآیید.

3 - هپاتیت B

بیماری مقاربتی سالمند و هپاتیت ب

هپاتیت B یکی دیگر از بیماری­های شایع مقاربتی است. ویروس این بیماری به سرعت می تواند در اثر رابطه جنسی به فرد سالم منتقل شود. درد شکم، درد مفاصل، بی اشتهایی، مدفوع بی رنگ، حالت تهوع و خستگی مزمن از جمله علائم هپاتیت ب به شمار می روند.

4 - ایدز

بیماری های مقاربتی در سالمندان و ایدز

بیماری ایدز یک بیماری کشنده و به عبارتی یکی از خطرناک ترین بیماری­های مقاربتی است که توسط ویروس HIV ایجاد می شود. ویروس اچ آی وی یا همان ویروس نقص سیستم ایمنی بدن به راحتی می تواند از طریق آمیزش جنسی یا از طریق خون از یک فرد بیمار به فرد سالم منتقل شود. این ویروس در مرحله اول ممکن است تا مدت ها به صورت نهفته و کاملا بدون علامت در بدن فرد زنده بماند. در مرحله دوم با تضعیف سیستم ایمنی بدن موجب ایجاد عفونت می شود. در این مرحله علائمی شبیه به آنفولانزا بروز پیدا می کند و به همین دلیل گاها با آنفولازا اشتباه گرفته می شود. در چنین حالتی اگر ویروس HIV به سرعت تشخیص داده نشود می تواند منجر به بروز بیماری های دیگر همچون تومور و یا حتی سرطان شود. و بالأخره این ویروس در مرحله سوم و آخر منجر به بیماری غیر قابل درمان ایدز می گردد.

5 - تریکومونیازیس

Trichomoniasis

تریکومونیازیس یکی دیگر از بیماری­های مقاربتی است که توسط تک یاخته تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. این بیماری در زنان بیش از مردان شایع است اما می تواند مجاری ادراری مردان را نیز درگیر نماید. هر چند که ممکن است این بیماری تا مدت ها بدون علامت باشد اما گاها نشانه هایی از قبیل ترشحات غیر طبیعی و بدبوی واژینال، درد در هنگام ادرار و رابطه جنسی را در پی دارد.

6 - پاپیلومای انسانی (HPV)

انسانی

پاپیلومای انسانی که یک بیماری مقاربتی ویروسی است از جمله شایع ترین بیماری­های مقاربتی به شمار می رود. این ویروس گاها خود را به شکل زگیل های تناسلی نشان می دهد و در برخی از افراد می تواند منجر به بروز سرطان های مختلف از جمله سرطان ناحیه تناسلی گردد.

سایر بیماری های مقاربتی

سایر بیماری های مقاربتی

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا بیماری های دیگری نیز وجود دارند که از طریق آمیزش جنسی منتقل می شوند و از جمله مهمترین آنها عبارتند از:

  • شپش ناحیه تناسلی
  • سوزاک
  • سیفیلیس
  • ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV
  • شانکروئید
  • گال
  • زگیل آبکی یا مولوسکوم کانتوژیوکوم
  • لنفوگرانولوما ونروم

چگونه می توان از بیماری های مقاربتی پیشگیری کرد؟

چگونه می توان از بیماری های مقاربتی پیشگیری کرد؟

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است و بهترین روش پیشگیری از بیماری¬های مقاربتی در سالمندان بالا بردن آگاهی ایشان در این زمینه است. سالمندان باید این بیماری ها را بشناسند و علائم آنها را بدانند. برای این کار در ابتدا خودتان باید مطالعه کافی داشته باشید. چنانچه فکر می کنید از پس این کار برنمی آیید می توانید از پرستار سالمند در منزل کمک بگیرید. بدون شک پرستاران سالمند اطلاعات کافی درباره این بیماری ها را داشته و می توانند آموزش های لازم را به سالمند شما بدهند. از جمله مهمترین روش های پیشگیری از بیماری های مذکور به شرح زیر می باشند:

استفاده از کاندوم در هنگام مقاربت (یکی از بهترین و مؤثرترین روش هاست)

  • دوری از مصرف الکل و مواد مخدر
  • تعهد به خانواده و داشتن تنها یک شریک جنسی
  • انجام منظم چک آپ های مربوط به بیماری های مقاربتی

تشخیص بیماری های مقاربتی

تشخیص بیماری های مقاربتی

چنانچه سالمند، علائم مربوط به بیماری های مقاربتی را به شما یا پرستار سالمند گزارش کرد سریعا او را نزد پزشک متخصص ببرید. پزشک جهت تشخیص قطعی بیماری مقاربتی و تجویز صحیح دارو نیاز به معاینه جسمانی یا انجام برخی تست های آزمایشگاهی خواهد داشت. آزمایشات STI، نمونه گیری خون و ادرار و آزمایش کشت خون، آزمایش پاپ اسمیر، نمونه پیری سواب و.. از جمله روش هایی هستند که جهت شناسایی بیماری های مقاربتی به کار می روند.

آیا بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند؟

بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند؟

به طور کلی اکثر بیماری­های مقاربتی که توسط باکتری ها ایجاد می شوند به راحتی با تجویز آنتی بیوتیک ها قابل درمان هستند. اما درمان بیماری­های ویروسی کار دشواری است. و تنها می توان داروهایی جهت تسکین علائم، کاهش درد و جلوگیری از پیشرفت بیماری تجویز کرد. ناگفته نماند که برخی از بیماری­های ویروسی نیز گاها به خودی خود از بین می روند. تا به امروز روش های مؤثر درمانی برای برخی از بیماری­های مقاربتی مانند شپش تناسلی، سوزاک، کلامیدیا و سیفیلیس یافته شده است. اما متأسفانه برخی دیگر از آنها مانند پاپیلومای انسانی، ایدز و تبخال غیر قابل درمان هستند.



بیماری آرتروز در سالمندان ( درمان آرتروز در سالمندان )

بیماری آرتروز در سالمندان

آرتروز یا استئو آرتریت یکی از شایع ترین بیماری های دوران سالمندی است. همانطور که می دانید مفاصل سالم و طبیعی دارای غضروف هایی هستند که از سایش استخوان ها به همدیگر جلوگیری کرده و همچنین از آنها در برابر ضربه محافظت می کنند. به عبارتی، زمینه حرکت آسان و بدون درد استخوان ها را فراهم می کنند. آرتروز که یک بیماری مفصلی است، موجب تخریب این غضروف های بین مفصلی می شود. غضروف ها به تدریج نازک شده و در نهایت از بین می روند. در نتیجه استخوان ها به طور مستقیم به هم ساییده می شوند و مشکلات زیادی برای بیمار به بار می آورند. از جمله مهمترین این مشکلات التهاب، تورم و همچنین احساس درد زیاد در آن ناحیه است. در مراحل پیشرفته تر، استخوان ها تغییر شکل می دهند و حرکت کردن بسیار سخت می شود.

آرتروز می تواند تمام مفاصل بدن را درگیر کند. اما به طور معمول بیشترین عارضه را در زانو، ران، ستون فقرات و مفاصل انگشتان دست نشان می دهد. تمام انسان ها، اعم از مرد و زن، پیر و جوان، سفید و سیاه و.. ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. اما به طور کلی درصد ابتلای افراد سالخورده و پیر به این عارضه بیشتر است. به همین دلیل قصد داریم به معرفی بیماری آرتروز در سالمندان و بحث و بررسی علائم، عوارض، پیشگیری و درمان و سایر مسائل مربوط به آن بپردازیم

علائم بیماری آرتروز در سالمندان

بیماری آرتروز در سالمندان1

آرتروز یک بیماری پیشرونده است. بدین معنا که علائم آن به تدریج آشکار می شوند و به مرور زمان رو به وخامت می روند. از جمله مهمترین علائم استئو آرتریت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد مفاصل

احساس درد در اطراف مفصلی که درگیر شده است یکی از اولین نشانه هایی است که بروز پیدا می کند. ممکن است در مراحل اولیه شدت درد کم باشد اما با پیشرفت بیماری، درد مفاصل به قدری افزایش می یابد که حرکات فرد را تحت تأثیر قرار داده و حتی خواب شبانه او را نیز مختل می کند.

  • خشکی مفاصل

سالمند مبتلا به آرتروز معمولا از خشکی مفاصل شکایت می کند. این حالت علی الخصوص بعد از بیدار شدن از خواب یا نشستن طولانی مدت پیش می آید.

 

  • کاهش انعطاف پذیری مفصل

از دیگر نشانه های آرتروز، کاهش انعطاف پذیری مفاصل است. به طوری که شخص دیگر نمی تواند مانند گذشته مفاصل را باز و بسته کند.

  • ساییدگی استخوان ها

همانطور که گفتیم، آرتروز غضروف ها را از بین می برد. بنابراین استخوان ها به هم ساییده می شوند. بیمار گاهی می تواند به طور آشکار این ساییدگی را حس کند و صدای به هم خوردن استخوان ها را بشنود.

  • تورم مفصل

مفصلی که درگیر بیماری آرتروز شده است ورم می کند و بافت نرم اطراف آن دچار التهاب می گردد.

خار استخوان

به دلیل ساییده شدن استخوان ها به همدیگر، زواید استخوانی در اطراف مفاصل پدید می آید و خار استخوان ایجاد می شود.

  • لنگیدن

مفصل ها به راحتی نمی توانند حرکت کنند و این امر موجب لنگیدن ماهیچه های اطراف مفاصل درگیر می شود.

علت بیماری آرتروز چیست؟

بروز بیماری آرتروز

یک علت واحد و شاخصی برای بروز بیماری آرتروز تعریف نشده است. اما از جمله مهمترین علل یا عواملی که می توانند زمینه ساز ابتلا به این بیماری باشند را برای شما ذکر می کنیم.

1. پیری

آرتروز یک بیماری فرسودگی و زوال در مفاصل است که خواه و ناخواه با افزایش سن پدیدار می شود. به عبارتی، «روند پیری» یکی از مهمترین عوامل اجتناب ناپذیر بروز این بیماری می باشد. به همین دلیل است که آرتروز در سالمندی بسیار شایع است.

2. ژنتیک

تأثیر «ژنتیک» را نیز نباید نادیده گرفت. آرتروز به هیچ عنوان سرایت کننده نیست. حتی در یک شخص از مفصلی به مفصل دیگر سرایت نمی کند. اما در برخی موارد می تواند از والدین به فرزند به ارث برسد و یا در اثر جهش های ژنتیکی پدیدار شود.

3. آسیب ها و بیماری ها

برخی از بیماری ها نیز می توانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند. بیماری هایی چون «دیابت، بیماری ویلسون، روماتیسم مفصلی، عفونت مفصلی و…» از جمله این بیماری ها می باشند. همچنین آسیب هایی همچون «شکستگی و تروما» که در اثر ضربات اتفاقی ایجاد می شوند نیز می توانند زمینه ابتلا به این عارضه را فراهم کنند.

4. سبک زندگی

سبک زندگی و عادات مختلفی که در طول عمر دارید می تواند یک دوران سالمندی سالم را برای شما به ارمغان بیاورند و یا بالعکس، موجب بروز بیماری های مختلف از جمله آرتروز گردند. «تغذیه ناسالم، عدم توجه به تعادل وزن، ورزش نکردن و عادات نادرستی که در طول عمر مدام تکرار می شوند» می توانند تبعات بدی را به دنبال داشته باشند.

5. فعالیت بدنی خیلی کم و خیلی زیاد

تعجب نکنید. همانطور که «فعالیت بدنی بیش از حد و کار کشیدن زیاد از مفاصلی همچون زانو، گردن و یا انگشتان دست» موجب بروز آرتروز در این نواحی می شود، «بی تحرکی و نشستن مداوم» نیز می تواند سبب آسیب رسیدن به غضروف ها و نرم شدن آنها گردد.

6. بدشکلی استخوان ها

برخی از افراد به صورت مادرزادی دچار «بدشکلی استخوان ها» هستند. داشتن پاهای پرانتزی از جمله این ایرادهای مادرزادی است که ممکن است در طول زمان منجر به بروز آرتروز زودرس گردد.

7. حرکات ورزشی نادرست

برای آنکه بدن سالمی داشته باشید باید ورزش کنید. اما «حرکات ورزشی غلط» می توانند به مفاصل شما آسیب های جبران ناپذیری وارد کنند. همچنین، برخی از ورزش ها مانند «فوتبال، کوهنوردی و…» فرسایش زانوها را تسریع کرده و در صورت عدم رعایت نکات مراقبت از مفاصل، می توانند موجب بروز آرتروز شوند.

چه کنیم تا در پیری به آرتروز مبتلا نشویم؟

تغذیه سالم درمان بیماری آرتروز

شناخت علل بروز یک بیماری یا عوامل تشدید کننده آن می تواند گام مؤثری در جهت پیشگیری از آن بیماری باشد. حال که با مهمترین علل زمینه ساز بیماری آرتروز آشنا شدیم به راحتی می توانیم زندگی سالمی داشته باشیم و از بروز آرتروز در سالمندی پیشگیری نماییم. کافی است عادات غلط را ترک کرده و سبک زندگی خود را اصلاح نماییم. هر چند که برخی از عوامل مانند افزایش سن، ژنتیک و بیماری های مادرزادی غیر قابل پیشگیری هستند. اما سبک زندگی صحیح می تواند بروز آرتروز را حتی در این شرایط هم به تعویق بیندازد. برای آنکه همیشه مفصل های سالم و پرقدرت داشته باشید کارهای زیر را انجام دهید:

  • تغذیه سالمی داشته باشید. غذاهای حاوی کلسیم و همچنین خوراکی های غضروف ساز را بشناسید و در برنامه غذایی خود بگنجانید.
  • وزن خود را در حالت ایده آل نگهدارید. چاقی و اضافه وزن یکی از عواملی است که می تواند ابتلا به بیماری آرتروز را تسریع بخشد.
  • ورزش کنید و تحرک داشته باشید. اما حواستان باشد حرکات ورزشی را صحیح و اصولی انجام دهید. حرکات اشتباه موجب آسیب دیدن مفاصل می شوند.
  • حالت نشستن خود را اصلاح کنید. اگر نشستن روی زمین را بر نشستن روی صندلی و مبل ترجیح می دهید حواستان باشد مفاصل زانو، ستون فقرات و گردن آسیب نبینند.
  • از توالت فرنگی استفاده کنید. استفاده از توالت ایرانی در طولانی مدت به زانوها آسیب جدی می رساند.
  • درمان شکستگی استخوان ها و بیماری های زمینه ساز آرتروز را جدی بگیرید.
  • از کفش های مناسب استفاده کنید.
  • چنانچه عوامل خطرزا مانند بیماری های مادرزادی یا زمینه ژنتیکی دارید به طور منظم، سلامت مفاصل خود را کنترل کنید.

تشخیص بیماری آرتروز

معاینه فیزیکی برای تشخیص بیماری آرتروز

تشخیص بیماری آرتروز باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد. پزشک، ابتدا معاینات فیزیکی را انجام داده و به بررسی سابقه پزشکی شما می پردازد. سؤالاتی درباره بیماری های فعلی شما و همچنین اینکه آیا والدین شما به بیماری آرتروز مبتلا بوده اند یا خیر مطرح می کند. در مرحله بعدی برای اطمینان از وضعیت استخوان ها و مفاصل درخواست عکس رادیوگرافی و ام آر آی خواهد داد. در نهایت با بررسی جواب عکس ها و آزمایشات می تواند ابتلا یا عدم ابتلای شما به بیماری آرتروز را به طور قطعی تشخیص داده و مراحل درمان را آغاز نماید.

آیا آرتروز درمان دارد؟

انجام حرکات ورزشی برای درمان بیماری آرتروز

درصد زیادی از سالمندان از بیماری آرتروز رنج می برند و بر این باورند که این بیماری یک عضو جدا نشدنی دوران پیری است. اما اصلا چنین نیست و آرتروز نیز مانند بسیاری از بیماری های دیگر قابل درمان است. آرتروز مراحل مختلفی دارد که با توجه به میزان شدت بیماری تعیین می گردد. از این رو، درمان های مختلفی نیز برای این بیماری وجود دارد.

1. مرحله مشکوک (یک زایده استخوانی بسیار کوچک در مفصل رشد کرده است اما دردی در آن ناحیه حس نمی شود.):

معمولا پزشکان در این مرحله نیازی به درمان نمی بینند. ممکن است رژیم غذایی یا مکمل های خاص و همچنین حرکات ورزشی توصیه شود.

2. مرحله خفیف (ضایعه استخوانی رشد کرده اما غضروف هنوز کاملا سالم است. فرد پس از یک پیاده روی طولانی احساس درد می کند.):

استفاده از بریس ها، گردن بند طبی، زانو بند طبی و کفش های طبی توصیه می شود. در صورت نیاز دارو تجویز می گردد. اگر بیمار اضافه وزن دارد باید وزن کم کند.

3. مرحله متوسط (در این مرحله، غضروف نیز آسیب دیده و ضخامت آن کم می شود. فرد در هنگام نشستن و برخاستن احساس درد می کند و هنگام بیدار شدن از خواب، خشکی مفصل او را آزار می دهد.):

استفاده از داروهای مسکن ضد درد و ضد التهاب، تزریق کورتیزون و مکمل های ویسکو درون مفصلی، و همچنین روش هایی همچون فیزیوتراپی و… به کار می رود.

4. مرحله شدید (غضروف کاملا از بین رفته و نشست و برخاست، راه رفتن و حرکات دیگر برای بیمار سخت و دردناک است.):

جراحی ترازبندی استخوان و همچنین تعویض مفصل زانو، راهکارهای درمان آرتروز در این مرحله هستند.



بیماری کلیه پلی کیستیک و دلایل بروز آن

بیماری کلیه پلی کیستیک ناشی از چیست؟

کلیه ها دو اندام مهم و پرکاری هستند که وظایف بسیاری از جمله تصفیه خون و تعدیل میزان آب بدن را بر عهده دارند. بدن سالم نیاز به کلیه سالم دارد. اما متأسفانه گاه این عضو دچار اختلالاتی شده و عوارضی را در بدن ایجاد می کند. از آنجا که این اختلالات انواع مختلفی دارند و به دلایل متفاوتی به وجود می آیند، بیماری های مربوط به کلیه نیز شامل موارد مختلفی می شود. یکی از مهمترین بیماری های مربوط به کلیه ها، «بیماری کلیه پلی کیستیک» می باشد. این بیماری یک اختلال ژنتیکی است که می تواند عوارض و خطرات زیادی را در پی داشته باشد. در ادامه به معرفی بیشتر این بیماری و ذکر علل، علائم و عوارض آن خواهیم پرداخت.

کلیه پلی کیستیک چیست؟

بیماری کلیه پلی کیستیک

کیست به کیسه های پر از مایع و تاول مانند گفته می شود که ممکن است در هر قسمت از بدن وجود داشته باشند. پیشوند پلی (poly) نیز به معنای متعدد و بسیار زیاد است. بنابراین کلیه پلی کیستیک به کلیه ای گفته می شود که تعداد بسیار زیادی کیست در دیواره آن وجود دارد. این امر موجب التهاب و بزرگ شدن کلیه و در نتیجه، مختل شدن عملکرد آن می گردد.

بیماری های شایع در سالمندان

علت بروز بیماری کلیه پلی کیستیک

بروز بیماری کلیه پلی کیستیک

عامل اصلی ابتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک، وجود ژن های معیوب در بدن است. این ژن ها عمدتا به صورت ارثی و از والد یا والدین به فرزند منتقل می شوند. ایجاد این بیماری به صورت اکتسابی و به دلیل وقوع جهش ژنتیکی در بدن خود فرد غیر ممکن نیست. اما درصد بسیار کمی از بیماران (حدود ۵درصد)، به صورت اکتسابی مبتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک می شوند.

کلیه پلی کیستیک ژنتیکی و انواع آن

کلیه پلی کیستیک ژنتیکی و انواع آن

بیماری کلیه پلی کیستیک ژنتیکی دو نوع اصلی دارد:

1. بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب

کلیه پلی کیستیک اتوزومال غالب شایع ترین نوع این بیماری است. وجود ژن اوتوزومی غالب در یکی از والدین کافی است تا احتمال ۵۰ درصدی برای ابتلای فرزند به این عارضه را ایجاد کند. این بیماری معمولا در بزرگسالی و در محدوده سنی سی تا چهل سال خود را نشان می دهد. به همین دلیل در گذشته آن را با عنوان بیماری کلیه پلی کیستیک بزرگسالان می شناختند. اما واقعیت این است که فرد از همان دوران جنینی این ژن های معیوب را با خود داشته است بدون آنکه هیچ گونه علائم یا عوارضی از خود نشان داده باشند.

2. بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال مغلوب

بیماری کلیه پلی کیستیک اتوزومال مغلوب که بیماری کلیه پلی کیستیک نوزادی نیز نامیده می شود شیوع کمتری دارد و تنها ده درصد مبتلایان دچار این نوع از بیماری هستند. زمانی که هر دو والد یعنی پدر و مادر دارای ژن های معیوب باشند به احتمال بیست و پنج درصد، فرزند آنها نیز به این بیماری مبتلا خواهد شد. علائم این نوع از بیماری ممکن است در همان جنینی یا نوزادی خود را نشان دهد و در ماه های اول زندگی کودک به مراحل حاد خود رسیده  و موجب از دست رفتن جا او گردد. اما در برخی از موارد نیز ممکن است تا سنین بزرگسالی به صورت پنهان و بدون علامت باقی بماند. نکته دیگر اینکه، در این نوع از بیماری، کیست ها علاوه بر کلیه در کبد نیز رشد می کنند.

بیماری کلیه پلی کیستیک اکتسابی چه زمانی روی می دهد؟

بیماری کلیه پلی کیستیک اکتسابی چه زمانی روی می دهد؟

همانطور که گفتیم تنها درصد بسیار ناچیزی از مبتلایان به بیماری کلیه پلی کیستیک به صورت اکتسابی دچار این عارضه شده اند. در واقع این افراد ژن های معیوب را از پدر یا مادر خود به ارث نبرده اند بلکه این ژن ها در اثر جهش های ژنتیکی در بدن وی تولید شده اند. این جهش ژنتیکی در صورتی ایجاد می شوند که اختلالات جدی در بدن بیمار وجود داشته باشد. اغلب مواردی که دچار نوع اکتسابی این بیماری شده اند افرادی هستند که دچار نارسایی شدید کلیوی بوده اند و به مدت پنج سال تحت درمان دیالیز قرار گرفته اند. ادرار این بیماران معمولا دچار تغییر شده و یا خونی است. علت این امر پاره شدن کیست ها و ورود خون و مایع درون آن به ادرار می باشد.

علائم بیماری کلیه پلی کیستیک

علائم بیماری کلیه پلی کیستیک

بیماری کلیه پلی کیستیک ممکن است سال ها بدون علامت باقی بماند. اما در این مدت کیست ها رشد کرده و گاها اندازه آنها به بیش از یک و نیم سانتی متر نیز می رسد. برخی از علائمی که در این مراحل ممکن است بروز پیدا کنند عبارتند:

  • احساس درد در ناحیه شکم و پهلو
  • فشار خون بالا
  • تکرر ادرار
  • عفونت ادرار ومشاهده خون در آن
  • خستگی مفرط
  • مشکلات کلیه مانند نارسایی کلیه یا سنگ کلیه

روش های تشخیص قطعی بیماری کلیه پلی کیستیک

روش های تشخیص قطعی بیماری کلیه پلی کیستیک

اگر با توجه به سوابق پزشکی اعضای خانواده در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک هستید و یا علائم ذکر شده در بالا را در خود مشاهده کردید بهتر است سریعا به متخصص مراجعه کنید. چند روش مطمئن جهت تشخیص قطعی این بیماری و حتی تعداد و اندازه کیست های روی دیواره کلیه وجود دارد.

  • روش اول«سونوگرافی» است که طی آن، دستگاهی بر روی شکم شما قرار می گیرد که امواج صوتی تولید می کند، برخورد این امواج به بافت ها و بازگشت آنها به سمت دستگاه سبب ایجاد تصویر کلیه ها بر روی رایانه خواهد شد. این همان عکس کلیه های شماست.
  • روش دوم انجام «سی تی اسکن» است. در این روش درون یک دستگاه استوانه ای شکل قرار می گیرید و این بار تصاویر کلیه شما توسط اشعه های ایکس گرفته می شود.

روش سوم آزمایش «ام آر آی» است که یک روش بسیار عالی برای تصویربرداری از بافت های مختلف بدن از جمله کلیه هاست. در این روش خبر از امواج صوتی و یا اشعه ایکس نیست. بلکه با استفاده از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی، تصویری از کلیه ها تهیه می شود.

عوارض و خطرات بیماری کلیه پلی کیستیک

عوارض و خطرات بیماری کلیه پلی کیستیک

علاوه بر علائم کلی که قبلا برای بیماری کلیه پلی کیستیک ذکر کردیم، بحث عوارض و خطرات این بیماری طی پیشرفت آن پیش می آید. برخی از مهمترین این عوارض به شرح زیر می باشند:

• ایجاد اختلال در عملکرد کلیه ها:

از مهمترین عوارض بیماری کلیه پلی کیستیک این است که به مرور زمان عملکرد کلیه ها مختل شده و توانایی آنها برای انجام وظایفشان کمتر می شود. در موارد حاد، بیمار دچار نارسایی کلیه می شود.

• افزایش فشار خون:

کلیه ها آب اضافی بدن را دفع کرده و با تولید ماده ای به نام رنین، شدت انقباض رگ های بدن را تعدیل می نماید. به همین دلیل نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل فشار خون دارد. بیماری کلیه پلی کیستیک موجب بروز اختلال در عملکرد کلیه و افزایش فشار خون می شود.

• رشد کیست ها در کبد:

با پیشرفت بیماری پلی کیستیک کلیه و همچنین افزایش سن بیمار احتمال رشد کیست هایی در کبد نیز افزایش می یابد.

• درد مزمن:

از عوارض دیگر بیماری کلیه پلی کیستیک بروز دردهای مزمن در ناحیه شکم و پهلوها می باشد. معمولا پزشک جهت تسکین این دردها داروهای مسکن تجویز می کند.

• بیماری های قلبی:

افرادی که مشکلات قلبی مثل ناهنجاری دریچه قلب دارند یکی دیگر از عوارض این بیماری است که حدود ۲۵درصد بیماران را درگیر می کند.

کنترل بیماری کلیه پلی کیستیک و پیشگیری از وقوع عوارض بیشتر

Health Kidney

پیشگیری از وقوع بیماری کلیه پلی کیستیک امکان ندارد. اما اگر به این بیماری مبتلا هستید می توانید با تغییر سبک زندگی و انجام اعمالی ساده، آن را تحت کنترل گرفته و برای مدت زمان بیشتری سلامت کلیه های خود را حفظ کنید. در زیر برخی از کارهایی که می توانید انجام دهید را برای شما بیان می کنیم.

  • با انجام آزمایش های منظم، میزان قند خون و چربی خون خود را در فواصل زمانی مشخص اندازه گیری کرده و آنها را در محدوده نرمال نگهدارید.
  • وزن خود را کنترل کنید و مراقب باشید به چاقی یا اضافه وزن مبتلا نشوید.
  • فشار خون خود را بسنجید و مراقب باشید به بیماری فشار خون بالا مبتلا نشوید.
  • غذاهای سالم بخورید. غذاهای حاوی نمک، چربی و قند بیش از حد را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
  • ورزش کنید.
  • استرس نداشته باشید.
  • اگر پزشک متخصص شما دارویی تجویز کرده است آنها را به موقع مصرف کنید.
  • از مصرف دخانیات و الکل که عامل تخریب کلیه هستند بپرهیزید.

آیا بیماری کلیه پلی کیستیک درمان دارد؟

بیماری کلیه پلی کیستیک درمان دارد؟

بیماری کلیه پلی کیستیک درمان قطعی ندارد. اما پزشک متخصص داروهایی را جهت کاهش سرعت رشد بیماری و از بین رفتن کلیه تجویز می کند. این داروها ممکن است، مسکن و جهت التیام دردهای مزمن، آنتی بیوتیک جهت رفع عفونت کلیه ها، داروهای مدر جهت تخلیه آب اضافی بدن و یا داروهای فشار خون جهت تعدیل فشار خون باشند. همچنین توصیه هایی جهت اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی خواهد کرد که لازم است مو به مو رعایت کنید. در موارد حاد، عمل جراحی جهت تخلیه کیست ها انجام می گردد.

فرد مبتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک می تواند بچه دار شود؟

فرد مبتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک می تواند بچه دار شود؟

بیماری کلیه پلی کیستیک یک بیماری ارثی است. بنابراین اگر بدن شما حامل ژن های معیوب است احتمال انتقال این ژن ها به فرزندتان نیز وجود دارد. از این رو چنانچه قصد تولید مثل دارید حتما از یک متخصص ژنتیک کمک بگیرید. او می تواند تاریخچه و الگوی ابتلای اعضای خانواده و فامیل به این بیماری را یافته و در این راه به شما کمک کند.



علائم کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا در کودکان

کرونا از گروه ویروس ها هستند که می تواند در بدن اثر کم مانند سرماخوردگی و اثر شدید مانند بیماری های حاد تنفسی « سارس » داشته باشند. ویروس ها دائماً از طریق جهش تغییر می کنند و انتظار می­رود انواع جدیدی از ویروس ها رخ دهد. در ابتدا سازمان بهداشت جهانی این جهش ها را با نام کشور ها نامگذاری کرد اما بعد طبق قرارداد های جدید از اعداد یونانی برای نامگذاری استفاده کرد.

همه ویروس ها در طول زمان تکامل می یابند و با گسترش و تکثیر دچار تغییر می شوند. اواخر سال 2020 کرونای جهش یافته در هند شیوع پیدا کرد که به اسم کرونای هندی شناخته شد و بعد سازمان بهداشت جهانی آن را کرونای دلتا یا به طور دقیق تر Covid-19 the B.1.617.2 (Delta) Variant نامگذاری کرد. پس از گذشت چند ماه ، سایر کشور ها هم خبر از وجود این نوع جهش دادند و در اکثر کشورهای جهان کرونای دلتا یافت شد. CDC بیان می کند که کرونا دلتا عامل بیش از ۸۰ درصد موارد جدید COVID-19 در ایالات متحده بود. بعد از گذشت مدتی در هند کرونای دلتا پلاس شیوع پیدا کرد اما تعداد افراد مبتلا به آن کم هستند.

علائم کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا در کودکان

طبق تحقیقات به نظر می رسد علائم کرونا دلتا با COVID-19 یکسان است. اما پیش بینی می شود با تکامل بیشتر این ویروس و جهش های جدید، علائم نیز تغییر کنند. پزشکان با مشاهدات بیشتر دریافتند افرادی که کرونا دلتا می گیرند سریعتر بیمار می شوند و درگیری کودکان و جوانان نسبت به بزرگسالان بیشتر از نوع اولیه است . همچنین سرعت تکثیر کرونا دلتا بیشتر است و در دستگاه تنفسی مشکل ایجاد می کند. در بعضی موارد در کودکان بعد از گذشت سه یا چهار روز، مبتلا با علائمی رو به رو می شود که شایع ترین آن ها تب بالا است در بزرگسالان نیز به همین صورت می باشد.

افراد واکسینه شده امکان گرفتن کرونا یا کرونا دلتا را دارند ولی در اکثر موارد بدون علامت هستند. بعضی دیگر از افراد واکسینه شده در صورت ابتلا به کرونا دلتا علائم بسیار خفیفی دارند که بیشتر  شبیه به سرماخوردگی و دارای سرفه، تب یا سردرد هستند. اگر در این افراد علائم با از دست دادن بویایی همراه باشد، باید تست pcr « آزمایش کرونا » انجام شود تا از درگیری یا عدم درگیری مطمئن شوند .

در همه موارد حتی درگیری بدون علامت، امکان سرایت به دیگران وجود دارد. با توجه به اینکه سرایت این نوع از بقیه بیشتر است و بر کودکان تاثیر بیشتری دارد باید علائم زیر جدی گرفته شود :

همه ویروس ها در طول زمان تکامل می یابند و با گسترش و تکثیر دچار تغییر می شوند. اواخر سال 2020 کرونای جهش یافته در هند شیوع پیدا کرد که به اسم کرونای هندی شناخته شد و بعد سازمان بهداشت جهانی آن را کرونای دلتا یا به طور دقیق تر Covid-19 the B.1.617.2 (Delta) Variant نامگذاری کرد. پس از گذشت چند ماه ، سایر کشور ها هم خبر از وجود این نوع جهش دادند و در اکثر کشورهای جهان کرونای دلتا یافت شد. CDC بیان می کند که کرونا دلتا عامل بیش از ۸۰ درصد موارد جدید COVID-19 در ایالات متحده بود. بعد از گذشت مدتی در هند کرونای دلتا پلاس شیوع پیدا کرد اما تعداد افراد مبتلا به آن کم هستند.

  • تنگی نفس زیاد
  • سرفه خشک
  • سردرد
  • تب بالا
  • بدن درد و گلو درد
  • کم شدن یا از دست دادن حس بویایی
  • مشکلات گوارشی که بیشتر در کودکان می باشد و همراه دل پیچه ، اسهال و… است.

واگیری کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا در کودکان

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها «CDC» کرونای دلتا را از سرماخوردگی معمولی ، آنفولانزا و دیگر ویروس‌ها واگیر تر توصیف کرده است. به همین علت نگرانی اصلی در حال حاضر در رابطه با کرونا دلتا است که از سایر گونه های دیگر مسری تر می باشد. اولین بار این نوع در هند شناسایی شد سپس به سرعت به بریتانیا و بعد از آن به ایالات متحده که در حال حاضر کانون اصلی آن می باشد، منتقل شد.  محققان واگیری کرونا دلتا را تا 40% و بعضی دیگر تا 50% بیشتر از نوع آلفا گزارش کرده اند. به همین دلیل است که دلتا با سرعت بیشتری در جهان پخش می شود و سبب درگیری تعداد بیشتری از کودکان و جوانان می شود. 

طبق گفته محققان در محیطی که هیچ کس واکسینه نشده یا ماسک نمیزند برآورد می شود ، فرد آلوده به ویروس کرونای اولیه 2.5 نفر دیگر را آلوده خواهد کرد اما در همان محیط، کرونا دلتا از یک نفر شاید به 3.5 یا 4 نفر دیگر سرایت کند. با رشد سریعتر این نوع در بین جوانان و سایر گروه های سنی ، میزان نسبتاً کمی از آلودگی می تواند باعث تسلط سریع ویروس بر تعداد بیشتری از افراد شود. همچنین کودکان مبتلا به نوع دلتا بیشتر از کودکان آلوده به آلفا یا ویروس اصلی در بیمارستان بستری می شوند.

 

 

کدام گروه بیشتر در معرض کرونا دلتا هستند؟

کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا تاثیر بیشتری بر کودکان و نوجوانان دارد پس باید به علائم کرونا در کودکان بیشتر توجه کرد. مطالعات اخیر در انگلستان نشان می دهد که بزرگسالان زیر ۵۰ سال ۲.۵ برابر بیشتر به کرونا دلتا مبتلا می‌شوند. متاسفانه هیچ واکسنی برای کودکان 5 تا 12 سال تایید نشده است اما ایالات متحده و برخی از کشور ها واکسن هایی را برای خردسالان و نوجوانان مجاز کرده اند . به طور کلی به علت واکسیناسیون بزرگسالان، جوانان و کودکان بیشتر در اثر ابتلا به COVID-19 هستند و تحقیقات حاکی از این است که کرونا دلتا بیشتر از انواع دیگر بر کودکان و جوانان تاثیر می­گذارد.

طبق گفته محققان در محیطی که هیچ کس واکسینه نشده یا ماسک نمیزند برآورد می شود ، فرد آلوده به ویروس کرونای اولیه 2.5 نفر دیگر را آلوده خواهد کرد اما در همان محیط، کرونا دلتا از یک نفر شاید به 3.5 یا 4 نفر دیگر سرایت کند. با رشد سریعتر این نوع در بین جوانان و سایر گروه های سنی ، میزان نسبتاً کمی از آلودگی می تواند باعث تسلط سریع ویروس بر تعداد بیشتری از افراد شود. همچنین کودکان مبتلا به نوع دلتا بیشتر از کودکان آلوده به آلفا یا ویروس اصلی در بیمارستان بستری می شوند.

 

  • کودکان و نوجوانان
  • افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
  • افرادی که به دلیل سن مشکلات پزشکی زمینه ای دارند.
  • افرادی که هنوز واکسن نزده اند.
  • افرادی که در منطقه شان خطر ابتلا زیاد است.
  • افرادی که از داروهایی استفاده می کنند که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند.

توجه داشته باشید کسانی که بیماری های خاص دارند یا از داروهایی استفاده می کنند که سیستم ایمنی بدنشان را ضعیف می کند ، ممکن است حتی در صورت واکسیناسیون، کامل از آنها در برابر این بیماری محافظت نشود. این افراد باید به تمام اقدامات احتیاطی توصیه شده برای افراد واکسینه نشده ادامه دهند تا زمانی که توسط ارائه دهنده­های مراقبت های بهداشتی توصیه دیگری نشده باشد. همچنین افرادی که واکسینه نشده اند ، باید اقدامات خود را برای محافظت ادامه دهند.

پیشگیری از کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا در کودکان

بهترین راه برای پیشگیری از کرونا دلتا انجام کامل واکسیناسیون است. متاسفانه واکسنی برای کودکان تایید نشده اما بزرگسالان بعد از تزریق دو یا سه فاز از هر یک از واکسن ها باید دو هفته صبر کنند تا کامل اثر خود را بگذارد. راهکارهای دیگر برای پیشگیری و حفاظت در برابر کرونا دلتا از افرادی که واکسن نزده اند مخصوصاً کودکان و جوانان که بیشتر درگیر می شوند ؛ عبارت اند از:

  • استفاده از ماسک ؛ پوشاندن دهان با باند ، فقط یک ماسک دریچه دار یا ماسک های شفاف مجاز نیست.
  • شستن دست ها بطور مرتب با آب و صابون یا استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده الکی
  • بهداشت تنفسی را رعایت کرده و هنگام عطسه یا سرفه دهان و بینی را با آرنج یا دستمال بپوشانیم.
  • فاصله اجتماعی « ۱ متر » را با سایرین در محیط‌های عمومی رعایت کنیم.
  • از لمس چشم، دهان و بینی خودداری کنیم.
  • استفاده از ویتامین های D و C برای تقویت سیستم ایمنی بدن
  • قرنطینه افراد آلوده ؛ به حداقل رساندن تماس مستقیم‌ با افراد آلوده ، اشیاء یا وسایل شخصی مرتبط با آنها

شستن دست ها در کودکان برای پیشگیری از ابتلا به کرونا دلتا

بهترین راه برای پیشگیری از کرونا دلتا انجام کامل واکسیناسیون است. متاسفانه واکسنی برای کودکان تایید نشده اما بزرگسالان بعد از تزریق دو یا سه فاز از هر یک از واکسن ها باید دو هفته صبر کنند تا کامل اثر خود را بگذارد. راهکارهای دیگر برای پیشگیری و حفاظت در برابر کرونا دلتا از افرادی که واکسن نزده اند مخصوصاً کودکان و جوانان که بیشتر درگیر می شوند ؛ عبارت اند از:

WHO حتی افرادی که واکسن زده اند را تشویق به استفاده از ماسک می کند. همچنین CDC راهنمای خود را در ماه ژوئیه به روزرسانی کرد ، تا توصیه کند که افراد واکسینه شده و غیر واکسینه از ماسک در محیط های داخلی عمومی و مناطق دارای سرایت بالا استفاده کنند. آژانس های دیگر نیز به استفاده از ماسک در محیط های داخلی برای همه معلمان، کارکنان، دانش آموزان و … توصیه می کنند. در نتیجه، استفاده از ماسک می تواند تا حدودی از شیوع بیشتر کرونا دلتا در کودکان و جوانان جلوگیری کند.

درمان کرونا دلتا در کودکان

کرونا دلتا در کودکان

به دلیل نبود واکسن برای این گروه سنی و احتمال درگیری بیشتر با کرونا دلتا راه هایی برای درمان وجود دارد . در صورت مشاهده علائم در کودکان با مراجعه به پزشک و عمل به توصیه ها و مصرف داروهای تجویزی مانند مسکن مناسب برای کودکان ، داروهای پایین آورنده تب و … می توان از کودک مراقبت کرد. همچنین استفاده از مایعات زیاد ، مصرف مغزیجات مقوی ، مصرف غذاهایی که ایمنی بدن را بالا می برند و… برای تسریع بهبودی کودک موثر است.

در بعضی موارد که شدت ابتلای کودک به دلتا زیاد است باید به بیمارستان مراجعه کنید تا پزشک مستقیم علائم را کنترل کند. ممکن است در مواردی برای درمان کودک نیاز به اکسیژن، تزریق وریدی مایعات و داروهای استروئید باشد، تا کودک بتواند نفس بکشد. در موارد خیلی کم اگر کودک نتواند به خوبی نفس بکشد از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند.

تاثیر واکسن بر کرونا دلتا

کرونا دلتا در کودکان

CDC می گوید بیشترین شیوع و پیامدهای شدید، در مناطقی با نرخ واکسیناسیون پایین اتفاق می افتد و تقریباً همه بستری ها و مرگ ها در افراد واکسینه نشده بوده. با توجه به اطلاعات ، افرادی که واکسینه شده اند، در مقایسه با افرادی که واکسینه نشده اند، از حفاظت بیشتری برخوردار هستند. با توجه به سخن پزشکان، کسانی که واکسینه نشده باشند و از استراتژی های پیشگیرانه استفاده نکنند، در معرض خطر بالای ابتلا به ویروس های جهش یافته هستند. طبق اطلاعات جدید بعضی از کشور ها اقدام به واکسیناسیون نوجوانان بالای 12 سال کرده اند. این اقدام به خاطر درگیر شدن بیشتر نوجوانان با کرونا دلتا مانع از مرگ در این گروه سنی می شود.

اثر پذیری واکسن ها در برابر گرفتن کرونا و کرونا دلتا توسط افرادی که هر دو دوز توصیه شده را دریافت کرده بودند به صورت روبه رو است: واکسن Pfizer-BioNTech در مطالعات 88٪ در برابر بیماری های علامتی و 96٪ در بستری شدن در Delta موثر بود، درحالی که Oxford-AstraZeneca 60٪ در برابر علائم و 93٪ در برابر بستری شدن Delta موثر بود. داده ها نشان می دهد که یک دوز از واکسن برای محافظت در برابر عفونت علامتی با نوع دلتا کافی نیست ، اما 2 دوز واکسن اثربخشی را به 88 %  افزایش می دهد.

هیچ واکسنی 100٪ مانع از ابتلا به دلتا و سایر جهش ها نمی شود. کارشناسان بهداشت پیش بینی می کنند حدود 10 % از واکسینه شده ها ممکن است آلوده شوند، اما اکثر افرادی که واکسن زدنند یا هیچ علامتی ندارند یا علائم بسیار خفیفی دارند و به ندرت منجر به بستری یا مرگ می شوند. لازم به ذکر است که پوشش زیاد واکسیناسیون باعث کاهش انتشار ویروس و جلوگیری از ظهور انواع جدید می شود.

انواع جهش های کرونا

کرونا دلتا در کودکان

با طولانی تر شدن عمر کرونا، جهش های متفاوت به جود میاید. هرچه این زمان طولانی تر شود انتظار می رود که انواع جدیدی از ویروس رخ دهند. گاهی اوقات انواع جدید ظاهر و ناپدید می شوند. در ادامه انواع جهش ها را نام میبریم:

  • آلفا: یا 1.1.7 ، اولین بار در بریتانیا ظاهر شد.
  • بتا: یا 1.351 ، اولین بار در آفریقای جنوبی ظاهر شد.
  • گاما: یا1  ، ابتدا در برزیل/ ژاپن شناسایی شد. تصویر این ویروس به رنگ نارنجی است و سریعتر از انواع دیگر پخش می شود. در حال حاضر واکسن های مجاز، بر ضد این نوع عمل می کنند.
  • دلتا: یا نام دقیق تر آن1.617.2dh است. CDC کرونا دلتا را یک گونه‌ی نگران کننده نامید. تصویر این ویروس به رنگ سبز و اولین شناسایی آن در هند بود. این نوع بسیار سریعتر از انواع قبل پخش می شود و ممکن است باعث موارد شدیدتری نسبت به سایر شود. واکسیناسیون میتواند بهترین محافظ در برابر دلتا باشد. می توانید درباره ی تفاوت کرونا دلتا بیشتر مطالعه کنید.
  • دلتا پلاس: یا K417N یک جهش اضافی نسبت به نوع دلتا دارد و این نوع هم ابتدا در هند گزارش شد.

ارتباط سندروم التهابی ، کاوازاکی و کرونا دلتا در کودکان

157129959

با طولانی تر شدن عمر کرونا، جهش های متفاوت به جود میاید. هرچه این زمان طولانی تر شود انتظار می رود که انواع جدیدی از ویروس رخ دهند. گاهی اوقات انواع جدید ظاهر و ناپدید می شوند. در ادامه انواع جهش ها را نام میبریم:

علائم سندرم التهابی:

علائم سندرم التهابی

  • تب بالای 38 درجه
  • احساس خستگی
  • دل درد
  • اسهال و استفراغ
  • ورم و التهاب در صورت
  • قرمزی زبان
  • خشکی و چاک روی لب
  • مشکلات تنفسی

برای درمان می توان اگر شرایط خیلی وخیم نیست با پزشک تماس گرفت و به راهنمایی های او عمل کرد اما اگر شرایط حاد است و مشکلات تنفسی و تب بالا وجود دارد باید به متخصصین اطفال مراجعه کرد زیرا همان طور که گفتیم قلب در گیر می شود و باید مرتب قلب کودک چک شود تا مشکلی پیش نیاید.

سندروم کاوازاکی به سندروم التهابی شبیه است. این بیماری نیز بسیار نادر است و به صورت تب آشکار می شود. سندروم کاوازاکی اغلب در کودکان زیر 5 سال مشاهده می شود که التهابی است و می تواند به سایر اعضای بدن آسیب بزند. در کاوازاکی امکان درگیری قلب و رگ های کرونری وجود دارد، در نتیجه باعث التهاب ماهیچه های قلب و صدمه قلب می شود.

علائم کاوازاکی:

علائم بیماری کاوازاکی

  • تب
  • خارش بدن
  • ورم بدن و صورت
  • قرمزی چشم

در رابطه با این سندروم ها و کرونا دلتا باید بیان داشت که هنوز این ارتباط به صورت دقیق تایید نشده و پژوهشگران در حال مطالعه و تحقیق می باشند. وجود چند نمونه از کودکان در بعضی کشور ها که به سندروم ها مبتلا شده بودند و تست کرونای آن ها مثبت بود علت اصلی ارتباط این سندروم ها با کرونا دلتا بود. اما کاوازاکی کودکان زیر پنج سال را درگیر می کند در حالی که این کودکان دارای میانگین سنی 13 سال بودند.در صورت ابتلاء کودک شما به کرونا میتوانید از پرستار کودک در منزل آسایش ایده آل بهره بگرید.



گرفتگی رگ های قلب + علائم گرفتگی قلب

علائم گرفتگی رگ های قلب

علائم گرفتگی رگ های قلب در سالمندان

گرفتگی رگ های قلب یک بیماری خطرناک است که می تواند منجر به بروز سکته قلبی، سکته مغزی و… شود. ممکن است این بیماری را با نام های دیگری همچون تصلب شرایین، انسداد عروق و یا نام انگلیسی آن یعنی آترواسکلروزیس (Atherosclerosis) بشناسید. رگ های قلب مسیرهایی هستند که خون غنی از اکسیژن و مواد مغذی را به تمام اعضا و ارگان های بدن منتقل می کنند. در حالت عادی و در بدن یک فرد سالم، دیواره داخلی این رگ ها صاف بوده و خون به راحتی در درون آنها جریان می یابد. اما رگ های منسدد این چنین نیستند. یک یا چند قسمت از دیواره آنها توسط پلاک هایی از کلسترول، چربی، کلسیم و سایر املاح موجود در خون پوشیده شده است. این امر مانع حرکت روان و آسان خون می شود و موجب ایجاد اختلال در خون رسانی به قسمت خاصی از بدن می گردد.

تشخیص بیماری مذکور (گرفتگی رگ قلب) در مراحل اولیه بسیار دشوار است. چرا که علائم گرفتگی رگ قلب در این مراحل خود را نشان نمی دهند. در برخی از موارد ممکن است هرگز علامتی نداشته و فرد به صورت ناگهانی دچار حمله قلبی شود. اما در موارد دیگر، هنگامی که بیماری به مراحل حاد خود رسیده باشد و یا یکی از پلاک ها بترکد علائمی از بیماری دیده خواهد شد. این علائم با توجه به نوع و میزان گرفتگی رگ در افراد مختلف متفاوت هستند. آشنایی با آنها می تواند کمک شایانی در شناسایی و درمان سریع این عارضه و جلوگیری از حملات یا عوارض خطرناک تر آن باشد. از جمله مهمترین این نشانه ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. درد قفسه سینه (آنژین صدری)

های قلبی و عروقی سالمندان

یکی از مهمترین علائم مربوط به بیماری های قلبی و عروقی، احساس درد در قفسه سینه یا همان بیماری آنژین صدری است. زمانی که یکی از رگ های منتهی به قلب تنگ شود و یا توسط پلاک هایی مسدود شود خون و اکسیژن کافی به قلب نرسیده و احساس فشار یا درد در قسمت قفسه سینه ایجاد می شود. این درد امکان دارد در شانه ها، گردن، فک و بازوها نیز حس شود. درد قفسه سینه را باید جدی بگیرید. اما به خاطر داشته باشید که این دردها همیشه علامت گرفتگی رگ ها نیستند. گاهی ممکن است مشکلات گوارشی یا عوامل دیگر نیز منجر به بروز درد در قسمت قفسه سینه شوند. بنابراین قبل از مشورت با پزشک متخصص و انجام آزمایش های لازم دچار استرس و تشویش نشوید.

2. تپش قلب

گرفتگی رگ های قلب

تپش قلب نامنظم یکی دیگر از علائم گرفتگی رگ های قلب است. فردی که به بیماری آترواسکلروزیس مبتلا است گاهی دچار تپش قلب آزار دهنده می شود. این حالت نه تنها در زمان فعالیت بلکه حتی در حال استراحت هم ممکن است پیش آید.

3. تنگی نفس

گرفتگی رگ های قلب

تنگی نفس می تواند علل مختلفی داشته باشد. اگر دستگاه تنفسی شما کاملا سالم است و به هیچ کدام از بیماری های ریه مبتلا نیستید ممکن است این علامت در اثر گرفتگی رگ های قلب نمایان شود. اگر با وجود اینکه فعالیت سنگینی انجام نداده اید دچار تنگی نفس همراه با تپش قلب شدید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

4. تعریق بیش از حد

گرفتگی رگ های قلب

عرق کردن بیش از حد هم می تواند یکی از نشانه های گرفتگی رگ قلب باشد. اگر دائما از تعریق زیاد گلایه دارید و همزمان برخی از علائم دیگر را هم در خود مشاهده می کنید بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

5. احساس ضعف و خستگی

گرفتگی رگ های قلب

قرار نیست شما یک فرد خستگی ناپذیر باشید. اما اینکه در تمام ساعات شبانه روز احساس خستگی، بی حالی و ضعف کنید امری غیر طبیعی است. گاهی اوقات، خستگی مداوم می تواند حاکی از گرفتگی رگ های قلب باشد. بنابراین این نشانه را جدی بگیرید. علت آن را بیابید و در صدد درمانش برآیید.

6. سرفه کردن

گرفتگی رگ های قلب

سرفه کردن فرآیندی غیر ارادی است که گاه ممکن است در اثر نارسائی قلبی و گرفتگی عروق قلب ظاهر شود. چنین افرادی معمولا از سرفه های مزمن شبانه رنج می برند. سرفه مربوط به بیماری قلبی ممکن است خشک و آزار دهنده باشد. اما در شرایط حادتر کف آلود و همراه با خلط خونی هستند.

علائم دیگر

گرفتگی رگ های قلب

بیمارانی که دچار گرفتگی رگ قلب هستند ممکن است علاوه بر علائمی که در بالا ذکر کردیم از موارد دیگری هم گلایه داشته باشند. احتمالا آنها دچار سوءهاضمه خواهند شد. احساس درد ناگهانی در قسمت های مختلف بدن مانند گردن، فک ، بازوها و پاها احساس می کنند. سرگیجه شدید می گیرند یا دچار لکنت زبان می شوند. در مردان، انسداد عروق قلب می تواند موجب اختلال در نعوظ شود.

چه کنیم دچار گرفتگی رگ قلب نشویم؟

گرفتگی رگ های قلب

علی رغم اینکه تشخیص علائم گرفتگی رگ قلب دشوار است، اما راه های بسیار ساده ای برای جلوگیری از این بیماری وجود دارد. برای آنکه به راحتی از این بیماری پیشگیری کنید در گام اول باید علل ابتلا به این بیماری و عوامل تشدید کننده آن را بشناسید. سپس از این عوامل دوری جسته و عادات درست و پیشگیری کننده از انسداد عروق را جایگزین آنها بکنید. با هم به بررسی «عوامل آسیب زا» و «راه های پیشگیری» می پردازیم.

عوامل تشدید کننده انسداد عروق قلب

گرفتگی رگ های قلب

یک دلیل مشخص و تعریف شده برای بیماری گرفتگی رگ قلب وجود ندارد. اما فاکتورهایی وجود دارند که می توانند در طول زمان موجب ایجاد رسوبات مختلف در دیواره داخلی قلب و تشکیل پلاک در آن گردند. از جمله این فاکتورها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • سیگار کشیدن
  • تنفس و قرار گرفتن مداوم در هوای آلوده
  • بیماری دیابت و بالا بودن دائمی قند خون
  • فشار خون بالا
  • اضافه وزن و چاقی
  • کلسترول بالای خون
  • افزایش چربی های خاص مانند تری گلیسرید در خون
  • عدم تحرک بدنی
  • مصرف الکل
  • ژنتیک
  • افزایش سن و ورود به دوران سالمندی

کنترل بیماری گرفتگی رگ قلب و پیشگیری از آن

گرفتگی رگ های قلب

حال که با برخی از علل اصلی بروز بیماری رگ قلب آشنا شدید می توانید گام های مؤثری در جهت پیشگیری از آن بردارید. برخی از موارد مانند ژنتیک و یا افزایش سن قابل پیشگیری نیستند. اما افرادی که چنین شرایطی را دارند باید برای احتیاط تحت کنترل پزشک متخصص قرار گیرند. در مقابل، موارد دیگر را به راحتی می توانید از زندگی خود حذف کنید. برای مثال، از مصرف الکل و دخانیات خودداری نمایید. غذاهای دارای کربوهیدرات و چربی بالا را از برنامه غذایی خود حذف کرده و مواد غذایی سالم و پر از ویتامین را جایگزین آنها بکنید. ورزش کنید و وزن خود را در حالت ایده آل نگهدارید. اگر به بیماری هایی چون فشار خون بالا، چربی خون و یا قند خون بالا مبتلا هستید با مصرف دارو و اجرای توصیه های پزشک، بیماری خود را کنترل کنید.

تشخیص بیماری گرفتگی رگ قلب

گرفتگی رگ های قلب

با توجه به نکات ذکر شده، افرادی که یک یا چند مورد از علائم گرفتگی رگ قلب را در خود مشاهده کردند و یا اینکه در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند باید به پزشک متخصص مراجعه کنند. در این میان، خانواده هایی که عضو سالمند در منزل دارند نباید از بررسی وضعیت ایشان غافل شوند. چون سالمندان نیز جزو افراد در معرض خطر محسوب می شوند. جهت تشخیص قطعی گرفتگی رگ قلب اعمال زیر انجام می شود:

  • ابتدا معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام و ضربان قلب بیمار بررسی می شود.
  • آزمایش خون جهت بررسی میزان قند و چربی خون انجام می شود.
  • در صورت نیاز با انجام سونوگرافی، میزان تغییرات فشار خون در قسمت های مختلف بدن بررسی می شود. این امر می تواند در تعیین محل های گرفتگی رگ ها کمک کند.
  • سی تی اسکن گرفتگی رگ ها انجام می شود تا محل دقیق انسداد مشخص شود.

درمان گرفتگی رگ قلب

گرفتگی رگ های قلب

تغییر سبک زندگی بهترین راه پیشگیری و حتی درمان انسداد عروق قلب است. اما با توجه به تشخیص پزشک ممکن است فقط این مورد کافی نباشد. در این صورت، در گام اول با تجویز دارو و در مراحل بعدی از طریق اعمال جراحی، بیماری را درمان خواهند کرد.

سالمندان و گرفتگی رگ های قلب

گرفتگی رگ های قلب

آترواسکلروزیس در هر سنی ممکن است ایجاد شود. اما معمولا سال ها طول می کشد تا علائم گرفتگی رگ قلب مشاهده شوند. از این رو اغلب این علائم در سالمندان ظاهر می شوند. از سوی دیگر، درصد بالایی از سالمندان دچار بیماری های پیش زمینه ای گرفتگی عروق قلبی از جمله فشار خون بالا، دیابت و چربی بالا هستند. بنابراین احتمال اینکه رسوباتی در رگ های قلب به وجود آید در سالمندان بیش از جوانان است. در وهله اول توصیه می شود سالمند خود را در فواصل زمانی مشخص نزد پزشک متخصص ببرید. اگر بیماری قلبی و گرفتگی رگ ها تشخیص داده شد لازم است توجه بیشتری در مراقبت از سالمند خود به خرج دهید.
تنها گذاشتن سالمند مبتلا به بیماری قلبی به هیچ وجه کار صحیحی نیست. این بیماران باید داروهای خود را طبق برنامه مصرف کنند. برنامه غذایی سالمی داشته باشند. در صورت امکان ورزش و فعالیت بدنی داشته باشند. اگر پرستار سالمند استخدام کرده اید حتما خیالتان راحت خواهد بود. در ضمن بهتر است اقدامات مربوط به مراقبت از بیمار در هنگام حمله قلبی را فرا بگیرید.



بیماری قارچ سیاه چه علائمی دارد ؟ علائم بیماری قارچ سیاه

قارچ سیاه چیست و چه کسانی را تهدید می کند؟

بیماری قارج سیاه

قارچ سیاه یک بیماری عفونی تهاجمی و خطرناک است که اغلب به ریه ها، سینوس ها و مغز حمله می کند. در برخی موارد نیز به صورت لکه های سیاه روی پوست ظاهر می شود. این بیماری نادر است و تنها افرادی که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارند به آن مبتلا می شوند. اما همانطور که می دانید این روزها بیماری همه گیر کرونا سبب ضعف شدید سیستم ایمنی در برخی از افراد می شود و از این رو راه برای جولان دادن قارچ سیاه گشوده شده و نگرانی های زیادی در جامعه ایجاد کرده است. 

اما آیا همه کسانی که کرونا می گیرند مبتلا به قارچ سیاه نیز می شوند؟ آیا این بیماری نیز واگیردار است؟ در ادامه با ما همراه باشید تا بیماری قارچ سیاه را به طور کامل معرفی کرده و ارتباط آن با بیماری کرونا را مورد بررسی قرار دهیم.

قارچ سیاه چگونه وارد بدن می شود؟

بیمار قارچ سیاه چگونه منتقل می شود

بیماری قارچ سیاه همانطور که از نامش پیداست در اثر ورود عامل قارچی و هاگ های آن به بدن ظاهر می شود. این عوامل که گروهی از قارچ ها به نام موکورمایست ها هستند در محیط زندگی و اطراف ما وجود دارند. بدنی که سیستم ایمنی نرمالی دارد به راحتی می تواند این عوامل را از بین ببرد. اما بدن شخصی که در اثر بیماری یا مصرف داروهای مختلف دچار نقص و ضعف دستگاه ایمنی شده است توانایی مقابله با این قارچ را نداشته و در برابر آن تسلیم می شود. به این ترتیب قارچ در قسمت هایی مانند مخاط بینی یا ریه که دچار عفونت شده اند رسوخ کرده و فعالیت خود را آغاز می کند. تا جایی که می تواند زخم های بسیار عمیقی بر جای می گذارد و اگر به سرعت درمان نشود می تواند تبعات جبران ناپذیری همچون نقص عضو را به بار آورد یا حتی منجر به مرگ گردد.

قارچ سیاه چه ارتباطی با کرونا دارد؟

ارتباط بیماری قارچ سیاه با کرونا

نزدیک دو سال است که کرونا ویروس همه جهان را تحت تأثیر قرار داده و چالش های فراوانی را به وجود آورده است. جدیدا نیز کشور هندوستان موارد زیادی از ابتلای افراد کرونایی به یک بیماری به نام قارچ سیاه را گزارش کرده است. همچنین مواردی از این بیماری در ایران نیز مشاهده شده است. قارچ سیاه بیماری جدیدی نیست و تنها همراه با کرونا بروز پیدا نمی کند.

 بلکه قبلا نیز افراد دارای بیماری هایی چون دیابت، سرطان و.. را تهدید می کرد. اما از آنجا که امروزه کرونا بسیار شایع است و با تضعیف سیستم ایمنی بدن زمینه بیماری های عفونی را فراهم می سازد قارچ سیاه نیز شیوع بیشتری پیدا کرده است. یک دلیل دیگر ابتلای کرونایی ها به قارچ سیاه این است که برای کاهش درگیری ریه بیماران، پزشکان ناچار به استفاده از داروهایی چون کورتیکواستروئید ها و دگزامتازون می شوند. این داروها احتمال ابتلا به قارچ سیاه را افزایش می دهند.

قارچ سیاه را در درون مواد آلی پوسیده و کپکی که در خاک وجود دارند می توان یافت. این عامل ممکن است از طرق مختلف مانند هوا یا آب آلوده و از راه دهان، بینی یا زخم های روی پوست به بدن بیمار کرونایی وارد شده و سینوس ها و دستگاه تنفسی وی را تحت تأثیر قرار دهد.

انواع قارچ سیاه (موکورمیکوزیس)

موکورمیکوزیس سینوس و مغز « رینوس مغزی» : عفونتی در سینوس ها است که می تواند با پیشرفت به مغز سرایت کند. این نوع در افراد مبتلا به دیابت و کسانی که پیوند کلیه انجام داده اند بیشتر مشاهده می شود .

موکومیکوزیس شش «ریوی» : این نوع در افراد مبتلا به سطان یا کسانی که پیوند عضو یا سلول های بنیادی « مغز استخوان » انجام داده اند به علت کاهش ایمنی بدن بیشتر شایع است .

موکومیکوزیس گوارشی : در بین کودکان بیشتر از بزرگسالان شایع است . همچنین نوزادان نارس و نوزادان دارای وزن کمتر از حد طبیعی در هنگام تولد به دلیل مصرف آنتی بیوتیک ، جراحی و داروهایی که باعث کاهش ایمنی بدن می شوند ، بیشتر از کوکان دیگر در معرض خطر این بیماری هستند .

موکورمیکوزیس پوستی : ممکن است در اثر شکستگی یا پس از سوختگی پوست ، خراشیدگی، بریدگی ، جراحی و سایر آسیب های پوستی ایجاد شود. این نوع از بیماری شایع ترین شکل موکورمیکوزیس در افرادی است که سیستم ایمنی ضعیفی ندارند اما به دلیل اتفاقاتی که در بالا نام بردیم امکان ایجاد آن وجود دارد .

آیا قارچ سیاه نیز مانند کرونا مسری است؟

در رابطه با واگیردار بودن بیماری قارچ سیاه باید بگوییم، این بیماری به هیچ عنوان مسری نیست و نمی تواند از انسان یا حیوان به یک شخص منتقل شود. بنابراین حتی اگر کسی که عامل انتقال بیماری کرونا به یک فرد بوده است مبتلا به بیماری قارچ سیاه باشد نیز نمی تواند این بیماری را همراه با کرونا منتقل کرده باشد.

چه کسانی به قارچ سیاه دچار می شوند؟

وحشتی که کرونا به جان مردم افکنده است موجب می شود با گزارش هر عارضه یا بیماری جدید، نگرانی ها چند برابر شود. خوشبختانه قارچ سیاه هنوز در ایران شیوع زیادی ندارد. این بیماری تنها گروهی از کرونایی ها را که به دیابت مبتلا هستند و کنترل قند خون آنها بسیار دشوار و یا به نوعی غیر قابل کنترل شده است مشاهده شده است. همچنین برخی از بیمارانی که به دلیل شدت بیماری کرونا، دوز بسیار بالایی از کورتون دریافت کرده اند نیز دچار قارچ سیاه شده اند. علاوه بر آن، از جمله کسانی که بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به این بیماری می باشند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

روش پیشگیری از ابتلا به بیماری قارچ سیاه

گروهی از قارچ ها که باعث ایجاد بیماری قارچ سیاه یا (موکورمیکوزیس) می شوند در سراسر محیط زیست وجود دارند و اغلب مردم با این قارچ ها در تماس هستند. اما این قارچ ها برای همه افراد مضر نیستند بلکه برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مضر می باشد. برای جلوگیری از این بیماری باید از محل هایی که احتمال وجود هاگ های قارچی است دوری و مانع ایجاد این بیماری شد . به توصیه های زیر عمل کنید :

  • دوری از محل هایی که گرد و غبار زیادی وجود دارد
  • استفاده از ماسک هنگام طوفان و باد های گرد و غباری
  • استفاده از دستکش برای انجام کار های باغبانی مخصوصاً انجام کار با خاک ، خزه و کود
  • شستن کامل پوست با آب و صابون برای جلوگیری از عفونت های احتمالی پوستی

علائم بیماری قارچ سیاه

Symptoms of black fungus disease

بیماری قارچ سیاه کجای بدن را درگیر میکند

با توجه به اینکه بیماری قارچ سیاه از راه های مختلف وارد بدن شده و بر قسمت های مختلف تأثیر می گذارد، ممکن است در هر فردی علائم متفاوتی از خود نشان دهد. 

علائم اولیه آن شبیه به علائم سرماخوردگی یا به عبارت بهتر مشابه کرونای دلتا است. تب، سردرد، سرفه، آبریزش بینی ، تنگی نفس، احساس درد در قسمت قفسه سینه و مواردی از این قبیل می توانند خبر از عارضه قارچ سیاه دهند. 

با پیشرفت بیماری علائم دیگری از قبیل تورم صورت، ظهور لکه های سیاه در دهان، بینی و سینوس ها، آسیب به چشم ها و آسیب به سیستم عصبی نیز ظاهر می شوند. علاوه بر موارد ذکر شده، درد شکم، خونریزی دستگاه گوارشی و حالت تهوع و استفراغ نیز از جمله علائم بیماری قارچ سیاه گوارشی به شمار می روند.

آیا می توان از قارچ سیاه پیشگیری کرد؟

روش پیشگیری از بیماری قارچ سیاه

هیچ واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری قارچ سیاه وجود ندارد. تنها راه جلوگیری از ابتلا به این بیماری، اجرای پروتکل های بهداشتی و پیشگیری از ابتلا به بیماری کرونای دلتا می باشد. علی الخصوص افرادی که دارای بیماری زمینه ای بوده و سیستم ایمنی ضعیفی دارند باید بیشتر مراقب خودشان باشند. برخی از نکاتی که ممکن است شما را از ابتلا به بیماری قارچ سیاه مصون بدارند عبارتند از:

  • حتی الامکان از تنفس در مکان هایی که آلوده به گرد و غبار هستند حضور پیدا نکنید. همانطور که گفته شد عامل این بیماری در خاک موجود است و با تنفس گرد و خاک ممکن است قارچ سیاه وارد بدن شود.
  • چنانچه ناچار به حضور در باغ، جنگل و محیط های خاکی هستید از ماسک و لباس های آستین بلند استفاده کنید.
  • زخم های پوستی را بپوشانید و سعی کنید اقدامات لازم جهت درمان هرچه سریعتر آنها انجام دهید. چنانچه زخم پوستی با گرد و خاک برخورد کرده است آن را به خوبی با آب و صابون بشویید.
  • اگر در مشاغلی چون باغبانی، حفاری، ساخت و ساز و… که با خاک سر و کار دارند مشغول به کار هستید از دستکش استفاده کنید.
  • اگر جزو افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری های قارچی (که در بالا ذکر شد) هستید به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز داروهای ضد قارچ تجویز نماید.

درمان بیماری قارچ سیاه

درمان بیماری قارچ سیاه

قارچ سیاه قابل درمان است. اما متأسفانه داروی این بیماری در ایران بسیار نایاب است. از سوی دیگر افرادی که دچار این بیماری می شوند مبتلا به بیماری کرونای دلتا و بیماری های زمینه ای دیگر نیز هستند و این عوامل درمان آن را دشوارتر می کنند. در بیماران مبتلا به کرونا ابتدا سعی می شود با تزریق دوزهای پایین کورتون (ناچارا) و داروهای ضد التهاب، بیماری کرونا را درمان کنند و سپس به درمان قارچ سیاه می پردازند.

 در ضمن عوامل دیگری همچون تشخیص سریعتر، نوع و شدت بیماری زمینه ای میزان ضعف سیستم ایمنی و محل عفونت یا همان قسمتی از بدن که مورد حمله قارچ ها قرار گرفته است نیز در درمان این بیماری دخالت دارند. قارچ سیاه هر چه حادتر شود درمان آن سخت تر است. در اغلب موارد پزشکان ناچارند از روش های تهاجمی مانند جراحی و برداشتن قسمت های آلوده به قارچ استفاده کنند.

موکورمیکوزیس یک عفونت جدی است و با تجویز داروهای ضد قارچ معمولاً با amphotericin B ،  posaconazole یا isavuconazole درمان می شود اما متاسفانه این داروها نمی توانند کامل بافت را درمان کنند و اغلب باید جراحی انجام شود تا بافت آلوده از بین رود . جراحی می‌تواند بسیار شدید باشد و در برخی  از موارد به دلیل درگیری حفره بینی و مغز ممکن است عمل جراحی با برداشتن بافت مغز آلوده همراه باشد . همچنین جراحی  می تواند منجر به از دست دادن بینایی و بدشکلی صورت شود .

میزان مرگ و میر در اثر ابتلا به قارچ سیاه

این بیماری اغلب یک عفونت تهدید کننده است . با بی توجهی به حوزه بیماری های قارچی و عدم ابزار و تجهیزات کافی برای تشخیص و درمان این بیماری ها مرگ و میر در اثر ابتلا به عفونت های قارچی بسیار بالا است و در برخی از موارد به 80 ٪ می رسد . میزان مرگ و میر کلی در اثر ابتلا به قارچ سیاه 54 % می باشد که با پیشگیری به 23 % هم می رسد . در کل میزان مرگ و میر به محل وجود عفونت ، نوع قارچ و میزان ابتلا بستگی دارد . به طور کلی مرگ و میر در اثر عفونت سینوسی 46 درصد ، عفونت های ریوی 76 درصد و در موکورمیکوزیس 96 درصد است .



درمان یبوست در سالمندان + خطرات یبوست در سالمندان

یبوست در سالمندان

یکی از مشکلات گوارشی شایع که شاید بتوان گفت هر فردی حداقل یک بار آن را تجربه کرده است، یبوست می باشد. یبوست به زبان ساده به حالتی گفته می شود که حرکات روده کمتر از حالت عادی بوده و یا به عبارت دیگر اجابت مزاج با فواصل زمانی زیاد (سه روز و بیشتر) و یا به سختی انجام پذیرد.

چرا سالمندان به یبوست دچار می شوند؟

دلایل ابتلا به یبوست در سالمندان

همانطور که گفتیم، هر شخصی، از نوزاد گرفته تا بزرگسال، ممکن است به یبوست دچار شود. اما این مشکل در سالمندان بسیار شایع است. از جمله مهمترین عللی که منجر به امر می شوند عبارتند از:

  1. با وارد شدن به سنین پیری، فعالیت بدنی کاهش می یابد. کم تحرکی می تواند منجر به کاهش حرکات روده شده و مشکل یبوست را پدید آورد.
  2. معمولا سالمندان کمتر احساس تشنگی می کنند. بنابراین آب کمتری می نوشند. تأمین نشدن آب مورد نیاز بدن از دیگر عوامل بروز یبوست در سالمندان می باشد.
  3. اغلب بیماری ها در دوران سالمندی بروز پیدا می کنند. از این رو مصرف دارو در این سنین بسیار شایع است. از سویی، برخی از داروها می توانند منجر به ایجاد یبوست شوند. که در این صورت حتما لازم است با پزشک مربوطه مشورت نمایید. از جمله دلروهایی که می توانند منجر به یبوست شوند می توان به داروهای ضد درد مانند کدئین، داروهای ضد تشنج، ضد افسردگی و آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم اشاره کرد.
  4. مصرف فیبر برای سلامت دستگاه گوارش لازم است. این ماده بیشتر در پوست میوه ها یافت می شود و به هضم مواد غذایی کمک می کند. اما اغلب سالمندان به دلیل مشکلات لثه، دهان و دندان نمی توانند میوه ها را با پوست میل نمایند. از این رو فیبر دریافتی آنها کاهش یافته و فرآیند هضم ودفع دچار اختلال می شود.
  5. برخی از بیماری ها مانند سندروم روده تحریک پذیر، اختلالات تیروئید، مشکلات دستگاه گوارش و بیماری های دستگاه عصبی مانند پارکینسون نیز می توانند علتی بر ابتلا به عارضه یبوست باشند.
  6. گاه تغییر در روال زندگی و به عبارتی به هم خوردن نظم بدن می تواند موجب ایجاد یبوست شود. برای مثال اگر برای مدتی مسافرت بروید به دلیل نشستن طولانی مدت در اتومبیل، به هم خوردن وعده هایی غذایی، تأخیر در اجابت مزاج و… ممکن است دچار یبوست شوید.

علائم یبوست در سالمندان

علائم یبوست در سالمندان

علائم ابتلا به یبوست در افراد با همدیگر متفاوت است. علت این است که عادات جسمانی و متابولیسم افراد مختلف با هم فرق دارد. اما به طور کلی زمانی که یک یا چند تا از علائم زیر را در خود مشاهده کردید احتمالا به یبوست مبتلا شده اید:

  • مدفوع سفت و سخت شده است و دفع به سختی و همراه با درد انجام می شود.
  • دفعات اجابت مزاج به کمتر از سه بار در هفته رسیده است.
  • در معده احساس سوزش، گرفتگی و یا درد وجود دارد.
  • حالت تهوع و نفخ نیز می تواند علامت یبوست باشد.
  • دفع به طور کامل انجام نمی گیرد.
  • برای دفع باید فشار زیادی به خود وارد کنید.
  • گرفتگی، تورم و درد مقعد.

آیا یبوست خطرناک است؟

عوارض یبوست در سالمندان

همه ما روزانه مواد مختلفی را از طریق غذا خوردن وارد بدنمان می کنیم. علاوه بر آن مواد دیگری نیز از طریق متابولیسم های مختلف در کبد، کلیه و… تولید می شود. بدن ما مواد مفید را مورد استفاده قرار داده و مواد سمی را از طرق مختلف مانند تنفس، ادرار و مدفوع دفع می کند. موادی که از طریق روده ها و در واقع مدفوع از بدن خارج می شوند سمی ترین و خطرناک ترین مواد دفعی هستند. چنانچه به یبوست مبتلا شوید و عمل دفع به خوبی انجام نشود ممکن است این مواد سمی از طریق روده به بدن بازجذب شوند. در این صورت دو حالت پیش می آید.

یا بدن شما سعی می کند از طرق دیگر آن را دفع کند که اگر اینچنین باشد شاهد لک های پوستی یا بیماری های ریوی خواهید بود. و یا اینکه این مواد سمی در قسمت هایی از بدن انباشته شده موجب ایجاد تومورهای خوش خیم یا بدخیم خواهند شد. هر دو حالت خطرناک است. به همین دلیل گفته می شود عدم درمان یبوست مزمن بسیار خطرناک است. علاوه بر موارد ذکر شده، یبوست می تواند منجر به بروز مشکلات و بیماری های زیر گردد:

  1. بواسیر: وارد آمدن فشار بیش از حد به روده موجب التهاب و تورم رگ ها در داخل یا خارج مقعد خواهد شد. این حالت را بواسیر گویند. بواسیر خارجی ممکن است همراه با درد یا خارش باشد و بواسیر داخلی ممکن است موجب خونریزی در هنگام دفع شود.
  2. انقباض مدفوع: از دیگر عوارض یبوست طولانی مدت می توان به انقباض مدفوع یا سفت و سخت شدن بیش از حد آن اشاره کرد. در این صورت ممکن است دردهای شکمی نیز احساس شود. عمل دفع بسیار سخت بوده و معمولا نیاز به تنقیه وجود دارد.
  3. پرولاپس رکتوم: پرولاپس رکتوم به حالتی گفته می شود که قسمت انتهایی روده از مقعد بیرون زده باشد.
  4. شکاف مقعدی یا شقاق مقعدی یا فیشر آنال: شکاف یا پارگی ای است که در اثر فشار زیاد در مقعد به وجود آمده باشد.

روش های درمان یبوست به روش سنتی

نوشیدن آب فراوان برای درمان یبوست در سالمندان

یبوست چنانچه در اثر تغییر عادات غذایی، مسافرت یا عوامل اینچنینی به وجود آید معمولا با بازگشت به شرایط عادی زندگی خود به خود برطرف می شود و نیازی به درمان ندارد. اما اگر بیش از دو هفته است که با این عارضه دست و پنجه نرم می کنید حتما باید تحت درمان قرار گیرید. البته به یاد داشته باشید که درمان های تخصصی ۰چه سنتی و چه دارویی) نیاز به مشاوره با پزشک دارند و نباید خودسرانه عمل کنید. ما در اینجا به برخی از درمان های عمومی، بی خطر و در عین حال مؤثر اشاره می کنیم.

1. در گام اول، سبک زندگی خود را تغییر دهید.

تغییر سبک زندگی یکی از مؤثرترین گام ها در برطرف کردن یبوست است. نکات زیر را رعایت کنید:

  • از مصرف مواد غذایی یبوست زا مانند برنج و ماکارانی، غذاهای گوشتی و موز و… پرهیز کنید.
  • غذا را به خوبی بجوید.
  • انواع آش، سوپ و شورباهای سنتی را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
  • میوه و سبزی بخورید. اگر مزاج سردی دارید می توانید از انجیر، گلابی و هویج استفاده کنید. و اگر مزاج شما گرم است گیاهانی چون آلو، هندوانه، خیار و کاهو برای شما بسیار کارساز هستند.
  • هرگز اجابت مزاج را به تأخیر نیندازید.
  • روغن زیتون را جایگزین روغن نباتی و روغن مایع بازاری کنید.
  • نان سبوس دار بخورید.
  • ورزش کنید.

2. استفاده از درمان های ساده خانگی

برخی از روش های درمانی که مادرها و مادربزگ های ما همیشه انجام می دادند و نتایج غیر قابل انکاری از آنها می گرفتند از جمله کارهای مفیدی هستند که می توانید انجام دهید.

  • روزانه یک قاشق غذاخوری خاکشیر را در یک لیوان آب جوش بریزید و پس از چند دقیقه میل کنید. (خاکشیر یک ماده اعجاب انگیز است. اگر آن را با آب سرد مخلوط کنید ضد اسهال و اگر با آب داغ ترکیب کنید ضد یبوست خواهد شد.)
  • ترنجبین میل کنید. برای اثربخشی بیشتر می توانید آن را با یک ملین ملایم دیگر مانند خاکشیر یا شکر قهوه ای ترکیب کنید.
  • اگر روزانه یک یا دو عدد هویچ پخته شده بخورید می توانید از شر یبوست خلاص شوید.
  • روغن بادام شیرین و روغن زیتون از جمله مسهل های بدون ضرر هستند که می توانند یبوست را به سرعت برطرف کنند.
  • خیسانده برگه هلو، آلو خشک، برگه قیصی و انجیر خشک نیز در رفع یبوست بسیار مؤثرند. البته قبل از مصرف به سرد یا گرم بودن مزاج خود دقت کنید.

3. استفاده از داروهای طب سنتی

طب سنتی داروهای بسیار مؤثری جهت درمان یبوست دارد. اغلب آنها را می شناسید. برخی از آنها عبارتند از:

  • برگ سنا
  • گل سرخ
  • فلوس
  • هلیله سیاهصبر زرد یا آلوئه ورا

استفاده از داروهای شیمیایی برای درمان یبوست

درمان یبوست در سالمندان با ملین های اسمزی

روش دیگر درمان یبوست استفاده از درمان های پزشکی و داروهای ملین می باشد. اگر تغییر در سبک زندگی در درمان یبوست شما مؤثر نبود بهتر است به پزشک مراجعه کنید. هر چند که برخی از ملین ها به صورت بدون نسخه نیز به فروش می رسند اما به یاد داشته باشید که هر گونه اقدام خودسرانه کاملا اشتباه بوده و بهتر است این داروها توسط پزشک تجویز شوند.

  • ملین های روان کننده

این نوع از ملین ها دارای نوعی روغن معدنی هستند و موجب لغزنده شدن مدفوع می شوند. نکته مهم درباره این داروها این است که اگر به مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرند ممکن است موجب حل شدن ویتامین های محلول در چربی روده شوند.

  • ملین های اسمزی

ملین های اسمزی با هدایت آب به داخل روده موجب نرم شدن مدفوع و دفع آسان تر آن می شوند. جهت تأثیر بیشتر این نوع از ملین ها و همچنین جلوگیری از نفخ، آنها را همراه با آب فراوان بخورید.

  • ملین های تحریک کننده

ملین های محرک با تحریک کردن روده و افزایش حرکات آن موجب می شوند مدفوع از روده خارج شود. این نوع ملین ها به سرعت اثر می کنند. این نوع از محرک ها را به طور مرتب استفاده نکنید. چون موجب وابستگی به ملین می شود.



ام اس در سالمندان + علائم ام اس در سالمندان

بیماری ام اس (MS) در سالمندان

بیماری Multiple Sclerosis یا اسکلروزیس چندگانه که به اختصار MS نامیده می شود یک بیماری التهابی است که به سیستم عصبی مغز و نخاع حمله می کند. این بیماری از جمله بیماری های خود ایمنی می باشد و در طی آن، سیستم ایمنی بدن به پوشش های پروتئینی روی رشته های عصبی که غلاف میلین نامیده می شوند حمله کرده و آنها را از بین می برد. وظیفه غلاف میلین، محافظت از سلول های عصبی و تسریع در انتقال پیام ها از مغز به سایر اعضای بدن است. از این رو آسیب دیدن یا از بین رفتن آنها موجب بروز عوارض مختلف در بدن می شود. سالمند مبتلا به ام اس نیاز به مراقبت خاص دارد. برای آنکه بتوانید به خوبی از چنین سالمندانی مراقبت کنید لازم است اطلاعات کافی درباره بیماری ام اس به دست آورید.

 در ادامه به معرفی بیشتر بیماری ام اس در سالمندان، علائم و عوارض آن و راه های پیشگیری و درمان آن خواهیم پرداخت.

علائم بیماری ام اس و راه های تشخیص قطعی آن

بیماری ام اس

تمام اعضای بدن از سیستم گوارش و دستگاه تنفسی گرفته تا ماهیچه ها و عضلات و… از مغز دستور می گیرند. بنابراین هر زایده ای که در قسمت های مختلف رشته های عصبی ایجاد می شود می تواند علائم و عوارض متفاوتی را در پی داشته باشد. برخی از این علائم اولیه که می توانند شما را در تشخیص هر چه سریعتر این بیماری کمک کنند به شرح زیر می باشند:

  • مشکلات بینایی از قبیل دو بینی، تاری دید و درد چشم ها
  • خستگی و ضعف عمومی
  • اختلالات شناختی، فراموشی و عدم تمرکز حواس
  • خواب رفتن و سوزن سوزن شدن اعضای مختلف بدن مانند صورت، دست ها و پاها
  • اختلالات مثانه و روده و مشکل پیدا کردن در دفع ادرار و مدفوع
  • سرگیجه و احساس عدم تعادل
  • ضعف و ناتوانی عضلات
  • اختلالات عاطفی و بروز عوارضی همچون افسردگی، عصبی شدن و…
  • مشکل بلع غذا در صورت آسیب دیدن عصب های مربوط به دهان و حلق

چنانچه شخصی با این علائم به پزشک متخصص مراجعه کند پس از بررسی وضعیت، روش های مختلف تشخیص بیماری ام اس انجام خواهد شد. آزمایش خون، بیرون کشیدن مایع نخاعی و آزمایش آن، تست های تحریکی مانند شوک الکتریکی و عکسبرداری به وسیله امواج مغناطیسی قوی (MRI) از جمله روش هایی هستند که جهت تشخیص قطعی بیماری ام اس در سالمندان و سایر اقشار جامعه به کار می روند.

بیماری های شایع در سالمندان

ام اس گریبانگیر چه کسانی می شود؟

کسانی به ام اس مبتلا می شوند؟

علت اصلی ابتلا به بیماری ام اس مشخص نیست. به همین دلیل به هیچ عنوان نمی توان پیش بینی قطعی درباره ابتلای یک فرد به این بیماری یا مصون بودن او از ام اس به عمل آورد. اما دانشمندان بر اساس تحقیقات فراوان خود به این نتیجه رسیده اند که ژنتیک، عوامل محیطی و همچنین برخی از ویروس ها می توانند زمینه بروز این بیماری خود ایمنی را فراهم سازند. یافته ها و نتایج کلی بر این قرار است که:

  • این بیماری معمولا در محدوده سنی بین ۲۰ تا ۵۰ سالگی بروز پیدا می کند.
  • زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار دارند.
  • هر چند که ام اس یک بیماری ژنتیکی نیست اما ژن ها نیز می توانند در بروز آن نقش داشته باشند. به طوری که افرادی که والدین آنها دچار این بیماری هستند، سه درصد بیش از سایرین مستعد ابتلا به ام اس می باشند.
  • برخی از ویروس ها و عفونت ها نیز می توانند در بروز ام اس دخیل باشند.
  • افرادی که دچار سایر بیماری های خودایمنی مانند دیابت نوع ۱ و یا اختلالات تیروئید و.. هستند نیز در ابتلا به بیماری ام اس مستعدترند.
  • کمبود ویتامین دی از دیگر مواردی است که می تواند نقش بسزایی در ابتلا به بیماری ام اس داشته باشد.
  • گروه دیگری که در معرض خطر ابتلا به ام اس هستند، افراد سیگاری می باشند.

انواع بیماری ام اس را از روی علامت هایشان بشناسید؛

انواع بیماری ام اس

همانطور که گفتیم بیماری ام اس می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد. به همین دلیل، مبتلایان از علائم و عوارض متعددی رنج می برند و شما هیچ دو بیمار ام اسی را نمی یابید که شرایط آنها کاملا مشابه هم باشد. از این رو انواع بیماری ام اس را بر اساس اندام های درگیر شده و یا عوارض بیماری دسته بندی نمی کنند. بلکه دوره های عود بیماری را ملاک قرار می دهند. عود بیماری زمانی اتفاق می افتد که عوارض آن پس از یک مدت مشخص فروکش کردن، دوباره پدیدار می شوند. در این دوره، گلبول های سفید به غلاف میلین حمله کرده و آن را از بین می برند و بیماری شدت می یابد. پس از پایان دوره، بدن به ساخت و ترمیم رشته های عصبی می پردازد اما ممکن است در هر دوره زایده هایی به جا مانده و عود بعدی شدیدتر اتفاق افتد.
ام اس را بر اساس دوره های عود آن بر چهار دسته طبقه بندی می کنند که عبارتند از:

1. ام اس عود کننده و فروکش کننده (PRMS):

ام اس در حدود ۹۰ درصد از بیماران به صورت عود کننده و فروکش کننده آغاز می شود. در این نوع از بیماری ام اس، شخص حملات ام اس را در دوره های زمانی خاصی تجربه کرده و پس از مدتی این نشانه ها فروکش می کنند. حملات بارها اتفاق می افتند و ممکن است سال ها ادامه یابند.

2. ام اس پیشرونده اولیه (PPMS):

این نوع از بیماری ام اس از همان ابتدا به صورت بی وقفه و با سرعت کم پیشرفت می کند. عوارض بیماری به مرور زمان شدیدتر می شوند.

3. ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS):

ام اس پیشرونده ثانویه در بیمارانی اتفاق می افتد که نوع اول یعنی عود و بهبود را تجربه کرده اند. در این حالت، بیماری پس از آغاز، تا مدتی پیشرفت می کند. سپس علائم کاملا فروکش کرده و حتی بیماری به سمت پسرفت حرکت می کند. اما دوباره سرعت می یابد و رو به شدیدتر شدن می رود.

4. ام اس عود کننده و پیش رونده (RRMS):

تعداد بسیار کمی از بیماران RRMS را تجربه می کنند. در این نوع، بیماری آغاز می شود اما از همان ابتدا شروع به پسرفت می کند. سپس حملات بعدی با شدت بیشتری اتفاق می افتند.

راهکارهایی برای پیشگیری از ام اس در سالمندان

راهکارهایی برای پیشگیری از ام اس در سالمندان

از آنجا که علت بروز بیماری ام اس ناشناخته است محققان هنوز نتوانسته اند راهکار مشخصی برای پیشگیری از آن پیدا کنند. اما بر اساس تحقیقات جهانی ثابت شده است که سطح بالای ویتامین D، روزه داری و مصرف قهوه می توانند در جلوگیری از التهابات مغز و وقوع ام اس مؤثر باشند. هر چند که دستورات مشخصی وجود ندارد اما شما می توانید با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی خود گام مؤثری در پیشگیری از ام اس و یا کاهش روند پیشرفت آن بردارید برای این منظور:

  • سیگار نکشید و در معرض دود سیگار و دخانیات نیز قرار نگیرید.
  • وزن خود را در محدوده ایده آل نگه دارید.
  • غذاهای سالم را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
  • امگا۳ مصرف کنید.
  • استرس نداشته باشید و به آینده امیدوار باشید.

به درمان ام اس امیدوار باشیم یا نه؟

ام اس قابل درمان است؟

بیماری ام اس درمان قطعی ندارد. اما با استفاده از روش های مختلف که شامل توانبخشی، تجویز دارو و اصلاح تغذیه می باشند می توان آن را تحت کنترل گرفت. برای مثال ارتز و پروتز، کاردرمانی، گفتاردرمانی و فیزیوتراپی از جمله روش های مؤثر توانبخشی بیمار محسوب می شوند که می توانند مشکلات حرکتی، بلع و… را که قبلا ذکر شد تا حدی بهبود بخشند. همچنین از داروهای مختلف خوراکی و تزریقی جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده می شود. علاوه بر این اقدامات، پزشک متخصص توصیه هایی در رابطه با پرهیزات غذایی به بیمار ارائه می دهد که می تواند نقش مؤثری در بهبود علائم بیماری داشته باشد. این توصیه ها اغلب شامل گنجاندن سبزیجات و میوه جات، مواد غذایی پروتئینی، لبنیات کم چرب، آجیل و حبوبات و غلات در رژیم غذایی و حذف چربی، گوشت قرمز، غذاهای پرنمک و.. از آن می باشد.

پرستاری از سالمندان مبتلا به ام اس

از سالمندان مبتلا به ام اس

بیماری ام اس در سالمندی یک بیماری پیشرونده است. بدین معنا که ممکن است روز به روز وضعیت او رو به وخامت رفته و نیازهای مراقبتی اش در حال تغییر باشد. از سوی دیگر ممکن است علاوه بر عوارض عمومی بیماری، مشکلات روحی و روانی دیگر همچون افسردگی، استرس و نگرانی و… بر سالمند غالب شود. از این رو مراقبت و پرستاری از یک سالمند ام اسی بسیار مهم است و نیاز به حوصله و صد البته تجربه کافی دارد. شخصی که مراقبت از این سالمندان را برعهده می گیرد موظف است نیازها و مشکلات ایشان را شناسایی کرده و متناسب با آنها در انجام امور مختلف به بیمار کمک کند. برای مثال به او در انجام کارهای روزمره کمک کند. محیط زندگی را جهت آسودگی سالمند مناسب سازی کند. در انجام حرکات ورزشی، تغذیه مناسب و به طور کلی داشتن سبک زندگی سالم به سالمند کمک کند.

اگر یک سالمند مبتلا به ام اس در منزل دارید در گام اول به او کمک کنید آرامش خود را حفظ کند. همچنین تمام توصیه هایی که از سوی پزشک متخصص دریافت کرده اید را مو به مو رعایت کنید. چنانچه به دلایلی نمی توانید از ایشان مراقبت کنید حتما از خدمات پرستار سالمند در منزل استفاده کنید.



نارسایی حاد کلیه در سالمندان ( علائم نارسایی کلیه )

نارسایی حاد کلیه در سالمندان

نارسایی حاد کلیوی در سالمندان

کلیه­ ها، دو عضو کوچک اما بسیار مهم در بدن ما انسان­ها هستند. این اندام­های لوبیایی شکل نقش بسزایی در عملکرد سایر ارگان­ها و به طور کلی حفظ سلامتی عمومی بدن ایفا می کنند. به طوری که برای ادامه حیات به حداقل یک کلیه سالم نیاز داریم. اما اگر حواسمان نباشد ممکن است کلیه دچار مشکل شده و منجر به بروز بیماری­های مختلف گردد. انواع بیماری­های کلیوی که از جمله شایع ترین بیماری­ها در جامعه هستند، سالمندان را بیش از سایرین تهدید می کنند. نارسایی حاد کلیوی یکی از خطرناک ترین بیماری­های مربوط به کلیه است که در ادامه به بررسی آن می پردازیم.

نارسایی کلیه چیست و چگونه ایجاد می شود؟

نارسایی کلیوی چیست و چگونه ایجاد می شود؟

کلیه ها را می توان به فیلتری تشبیه کرد که مواد زاید و دفعی بدن را به ادرار ترشح کرده و از این طریق بدن را پاکسازی می کنند. علاوه بر آن، در دفع آب اضافی بدن، تنظیم تعادل اسید و باز، هورمون سازی، تنظیم فشار خون و ساخت ویتامین D و حتی خون سازی نیز بسیار مؤثرند.

بیماری نارسایی حاد کلیوی به حالتی گفته می شود که عملکرد کلیه به صورت ناگهانی در عرض یک یا چند روز دچار اختلال شده و یا حتی از کار بیفتد. در این صورت بدون شک مواد زاید و سمی که می بایست از طریق ادرار دفع می شدند دوباره به خون بازگشته و جان سالمند را به خطر می اندازد. منشأ این بیماری ممکن است مربوط به اختلالات پیش کلیوی، پس کلیوی و یا اختلالات درون کلیه باشد. برخی از این اختلالات به شرح زیر می باشند.

علل بروز بیماری نارسایی حاد کلیه

علل بروز بیماری نارسایی حاد کلیوی

  • اختلالات پیش کلیوی (Pre Renal):

    این اختلالات مربوط به اندام هایی می شوند که قبل از کلیه قرار گرفته اند و شامل بیماری ها یا مشکلاتی هستند که مانع خون رسانی صحیح به کلیه ها می گردند. بیماری های قلبی و عروقی نظیر حمله قلبی، کاهش فشار خون، اختلالات کبد، تشنگی و کم آبی شدید بدن، آنافیلاکسی (واکنش شدید آلرژیک)، از دست دادن مقدار زیادی خون و یا مایعات بدن، مصرف برخی از داروها مانند داروهای فشار خون و سوختگی های شدید از جمله این اختلالات به شمار می روند.

  • اختلالات کلیوی (Intra Renal):

گاه ممکن است بافت کلیه ها دچار آسیب شوند و بیماری نارسایی حاد کلیوی در اثر این آسیب های مستقیم به کلیه بروز پیدا کند. تشکیل لخته خون در درون رگ های مربوط به کلیه و یا رسوب چربی در داخل آنها که منجر به انسداد عروق کلیوی می شوند از جمله مهمترین این اختلالات هستند. تجزیه سلول های تومور و یا حتی بافت ماهیچه ای که می تواند منجر به پخش سموم خطرناک در کلیه گردد و همچنین بیماری هایی از قبیل اسکلرودرمی، لوپوس، سندروم اورمیک همولیتیک و گلومرونفریت از جمله دیگر اختلالات کلیوی هستند که می توانند منجر به نارسایی کلیه در سالمندان گردند.

اختلالات کلیوی

اختلالات پس کلیوی (Post Renal)

  • اختلالات پس کلیوی (Post Renal):

کلیه ها، ادرار را از طریق حالب به سمت مثانه هدایت می کنند. چنانچه هر کدام از اندام های پس کلیوی دچار آسیب یا انسداد شوند می توانند منجر به ایجاد اختلال در عملکرد کلیه شده و در نهایت بیماری نارسایی حاد کلیوی را ایجاد نماید. سرطان دهانه رحم در زنان و سرطان پروستات در مردان، ایجاد لخته خون در مجاری ادراری، سرطان مثانه و سرطان روده بزرگ از جمله عواملی هستند که در صورت عدم کنترل می توانند منجر به بروز نارسایی حاد کلیوی گردند.

علائم نارسایی حاد کلیه در سالمندان

علائم نارسایی حاد کلیوی در سالمندان

متأسفانه بیماری نارسایی حاد کلیوی در مراحل اولیه علائمی ندارد. به همین دلیل ممکن است زمانی شروع به خودنمایی کند که به میزان زیادی در بدن فرد پیشرفت کرده و بافت کلیه ها از بین رفته باشد. این بیماری اغلب در طی آزمایشات خون و ادراری که جهت چک آپ سلامتی یا کنترل بیماری های دیگر انجام می شود شناسایی می گردد. از آنجا که سلامت بسیاری از ارگان های بدن همچون قلب، ریه ها، دستگاه گوارش و.. به شدت وابسته به عملکرد صحیح کلیه ها در پاکسازی خون است، نارسایی حاد کلیوی می تواند علائم متعددی از خود نشان دهد. پرستار سالمند در منزل می تواند به سرعت متوجه این علائم شود. این علائم ممکن است به شکل بیماری های قلبی، ریوی، گوارشی، عصبی و.. ظاهر شوند.  برخی از علائم شایع این بیماری عبارتند از:

  • مشکلات ادراری مانند کم شدن میزان ادرار دفعی از کلیه ها یا مشاهده خون در آن
  • دفع پروتئین توسط کلیه ها و ادرار کف آلود
  • تنگی نفس و درد قفسه سینه
  • خستگی و ضعف شدید
  • تهوع و استفراغ
  • اسهال
  • افسردگی
  • عوارض پوستی مانند خشکی و خارش پوست، رنگ پریدگی و یا خون مردگی
  • کاهش اشتها
  • تورم دست و پاها
  • فشار خون بالا
  • عفونت مجاری ادراری و سوزش ادرار

نحوه تشخیص بیماری نارسایی حاد کلیه

نحوه تشخیص بیماری نارسایی حاد کلیوی

چنانچه نشانه هایی از نارسایی حاد کلیوی را در سالمند خود مشاهده کردید یا نتایج مشکوکی در آزمایشات وی مشاهده شد لازم است سریعا نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید. پزشک پس از انجام معاینات بالینی و بررسی سوابق پزشکی سالمند احتمال وجود این بیماری را تأیید و یا رد می کند. او برای اطمینان از صحت تشخیص خود ممکن است از انواع آزمایش های زیر استفاده کند:

آزمایش خون: میزان اوره و کراتینین موجود در خون می تواند یک عامل تعیین کننده نحوه عملکرد کلیه ها باشد. چنانچه سطح اوره و کراتینین به صورت ناگهانی به میزان زیادی افزایش یابد نارسایی حاد کلیوی تشخیص داده می شود.

آزمایش خون

آزمایش ادرار: اندازه گیری میزان ادرار روزانه و همچنین آنالیز ادرار نیز یکی دیگر از روش هایی است که جهت تشخیص انواع بیماری های کلیه و از جمله نارسایی حاد کلیوی مورد استفاده قرار می گیرد.

ادرار

تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری مانند انجام سونوگرافی یکی از مطمئن ترین ترین روش ها جهت تشخیص این بیماری هستند. علاوه بر سونوگرافی شکم از سی تی اسکن، رادیوگرافی و ام آر آی شکمی نیز استفاده می شود.

تصویربرداری و سونوگرافی

نمونه برداری: نمونه برداری از بافت کلیه آخرین روش جهت تشخیص نارسایی حاد کلیه است که پزشک در صورت لزوم تجویز می کند. در این روش، با استفاده از یک سوزن که از طریق پوست به کلیه فرستاده می شود مقداری از بافت کلیه جهت انجام آزمایش برداشته می شود.

نمونه برداری از بافت کلیه

درمان نارسایی حاد کلیوی

نارسایی کلیوی

هرچند که نارسایی حاد کلیوی جزو بیماری های خطرناک و کشنده به شمار می رود اما اگر به موقع تشخیص داده شود قابل درمان است. با توجه به عواملی همچون شرایط بیمار و میزان پیشرفت نارسایی کلیه، علت ایجاد بیماری و زمان تشخیص، شیوه های مختلفی برای درمان سالمند به کار گرفته می شود. مراحل درمان معمولا در بیمارستان انجام می شوند. اما اگر سالمند شما امکان بستری شدن در بیمارستان را ندارد می تواند از خدمات پرستاری سالمند در منزل بهره بگیرد.

مرحله اول، شناسایی و درمان علت بیماری:

شناسایی و درمان علت بیماری

همانطور که گفته شد علل مختلفی می توانند منجر به بروز بیماری نارسایی حاد کلیوی شوند. بنابراین اولین کار، تشخیص آن علت است. پزشک در ابتدا باید مطمئن شود که آیا عدم خون رسانی صحیح به کلیه منجر به نارسایی حاد کلیوی شده است یا آسیب به خود کلیه ها و یا اینکه مجاری ادراری مسدود شده اند. پس از آن می تواند بهترین شیوه درمانی را برای برطرف کردن علت نارسایی کلیه انتخاب کند.

مرحله دوم درمان عوارض بیماری:

عوارض بیماری

پس از درمان علت بیماری، نوبت به درمان عوارض آن می رسد. یکی از این عوارض، به هم خوردن تعادل مایعات بدن می باشد. ممکن است بدن با کمبود آب مواجه شود و یا بالعکس، تجمع مایعات در قسمت های مختلف بدن موجب ایجاد تورم در دست و پاها شود. پزشک در حالت اول، تزریق وریدی مایعات و در حالت دوم مصرف داروهای ادرارآور تجویز خواهد کرد. عارضه دوم، افزایش میزان پتاسیم، اوره و کراتینین و یا کاهش کلسیم در بدن است که باید با تجویز دارو برطرف شود. در مواردی که نارسایی حاد کلیوی منجر به انباشته شدن سموم خطرناک در خون شوند از روش همودیالیز جهت پاکسازی خون و بهبود شرایط کلیه ها استفاده می شود.

اصلاح رژیم غذایی، یک درمان مؤثر:

اصلاح رژیم غذایی در سالمندان

علاوه بر درمان های ذکر شده، اصلاح رژیم غذایی سالمند نیز می تواند کمک مؤثری به درمان او کند. برای این منظور پزشک توصیه های لازم را به شما خواهد کرد. برای دریافت نتیجه بهتر می توانید با یک پزشک رژیم غذایی نیز مشورت کنید. کاهش مصرف غذاهای حاوی پتاسیم و فسفر و همچنین غذاهای پرنمک از جمله نکات مهمی هستند که حتما به بیمار توصیه خواهد شد.

آیا می توان از بیماری نارسایی حاد کلیه پیشگیری کرد؟

آیا می توان از بیماری نارسایی حاد کلیوی پیشگیری کرد؟

بیماری نارسایی حاد کلیوی به صورت ناگهانی بروز پیدا می کند و به همین دلیل قابل پیش بینی نیست. برای پیشگیری از این بیماری کافی است با داشتن سبک زندگی سالم مراقب سلامتی کلیه های خود باشید. برخی از نکات مهم جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری های کلیوی عبارتند از:

  1. شیوه زندگی سالمی داشته باشید. تبعیت از رژیم غذایی سالم، داشتن تحرک و فعالیت بدنی و ورزش کردن، تقویت روحیه و دوری از استرس و اضطراب از جمله اعمالی هستند که در تقویت عملکرد کلیه ها بسیار مؤثرند.
  2. از مصرف خودسرانه داروها پرهیز کنید. با ورود به دوران پیری، درد مفاصل، استخوان ها و.. افزایش می یابد. اما توجه داشته باشید که جهت تسکین این دردها، بدون نسخه پزشک و به صورت بی رویه از انواع داروهای مسکن استفاده نکنید. این داروها علی الخصوص در افرادی که به بیماری های دیگر مانند دیابت و فشار خون مبتلا هستند می توانند منجر به نارسایی کلیه شوند.
  3. توصیه های پزشک خود را جدی بگیرید. اگر به بیماری های قلبی، فشار خون، چربی خون بالا و سایر بیماری های شایع در دوران سالمندی مبتلا هستید حداکثر تلاش خود را جهت درمان یا کنترل آن انجام دهید.