«بیماری­های مقاربتی» یا «بیماری­های آمیزشی» و یا «عفونت­های مقاربتی»، به آن دسته از بیماری­هایی گفته می شود که از طریق تماس جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شوند. این بیماری­ها انواع متعددی دارند و ممکن است از راه های مختلفی در فرد ایجاد شوند. برای مثال فرد مبتلا می تواند عامل عفونتی را از طریق ترشحات واژن، مایع منی، زخم و یا خونی که در هنگام مقاربت حاصل می شود منتقل نماید. روش دیگر انتقال چنین بیماری­هایی استفاده از سوزن های آلوده و مشترک است که معمولا توسط معتادان تزریقی صورت می گیرد. بیماری مقاربتی همچنین ممکن است در هنگام زایمان یا شیردهی از مادر به نوزاد منتقل شود. برخی از این بیماری­ها دارای علامت بوده و به راحتی قابل تشخیص هستند. در حالی که برخی دیگر تا مدت ها به صورت نهفته و بدون علامت باقی می مانند اما به راحتی می توانند به فرد دیگر منتقل شوند.

نیمی از مبتلایان به بیماری­های مقاربتی را افراد بین ۱۵ تا ۲۵ سال تشکیل می دهند. زنان بیش از مردان در خطر ابتلا قرار دارند و گفته می شود حدود ۲۵ درصد از زنان (یعنی از هر چهار زن یک زن) حداقل به یکی از این بیماری­ها دچار است. اما متأسفانه این بیماری­ها در میان سالمندان نیز رو به افزایش هستند و سلامتی آنها را نیز تهدید می کنند.